Thriving Standard

11

"She's fine now but I hope this will be the last time. Napakadelikado ang nangyari sa kaniya."

Joax immediately drove me to the nearest hospital. Kahit na may lagnat ito ay hindi niya kami pinabayaan. Bakas sa mukha nito ang galit at takot. He was paying attention much about what's the doctor saying.

"Does she need to take medicine or vitamins perhaps doc?" he asked, standing beside me who is sitting on the chair.

"Huwag kang mag-alala masyado. They are both okay no," She assured him. "Just continue doing the prior routine I have told you."

"Okay doc." Joax said.

"Basta Iha, don't stress yourself too much alright? Huwag kang magbuhat-buhat atsaka iwasan mo na din lahat ng maaaring magpahamk sa inyo." bilin nito sa akin na ikinatango ko.

Nagpaalam na din kami at lumabas sa room niya dito sa ospital. Napatigil kami nang maraming tao ang nasa main entrance. Some were already wet and some were starting to fix themselves to run towards their car's.

Hinila ako ni Joax sa may waiting area dito sa ospital at doon pinaupo. "Wait here. l'll just get the umbrella in the car."

Habang naghihintay ay bigla kong naalala na may lagnat pa pala ito at hindi pa nakakainom ng gamot.

Hindi pa naman siya siguro makakabalik kaagad. I stood up then went to the pharmacy of the hospital.

"Dagdagan mo pa po ng kahit dalawa pa." I told the pharmacist when I remembered to keep an extra.

She nodded before adding two tablets. "Here na po."

Hinihintay ko ang aking sukli nang marinig ko ang pangalan ko sa speaker! My eyes widened in shocked. Ipinaulit-ulit pa nila ito kaya mas lalo akong nataranta. Nahulog pa ang mga gamot na hawak ko sa baba kaya yumuko akong nahihirapan. Parang may humablot pa sa microphone dahil may kumaluskos.

"Venize, baby, where are you?" napatigil ako nang marinig ang mga kataga na 'yon.

"Halata shet! Ang gwapo ng boses!" tili ng babaeng naglalakad at tinampal ang kasama niya.

"May asawa na nga, hindi mo ba naririnig? Kaya huwag ka ng mangarap diyan bobo!" saad naman ng isa.

Mabilis kong pinulot ang mga gamot at kinuha ang sukli ko sa pharmacist. I thanked her before going back to the waiting area. Ang dami ng mga guards doon at ang iba ay nurse din. Joax was also there, galit na galit na naman ito.

"Sir, siya yata 'yon oh!" Turo sa akin ng guard.

Pagkabaling ni Joax sa gawi ko ay mabilis itong kumilos at tumakbo para mahagkan ako. He tightly hugged me and kissed my forehead endlessly.

"Baby, I was so worried." he whispered. "Don't do that again, I might really lost my mind."

He cupped my faced and looked at my eyes. Ang init pa din ng kamay niya. Feel ko ang laki kong problema sa kaniya, he looks so pale tapos ako pa rin ang nasa isip niya.

"Uwi na tayo." mahina kong sabi.

Ngumiti ito at liningon ang mga guards. "Thank you. Be sure to check your card later kahit wala kayong naitulong."