Last Day Of September

-05-

                              DRACO

Bago ako dumiretso sa bahay pumunta muna ako sa malapit na cake shop sa condo namin para kahit papaano ay mayroon akong dala-dala. Kumbaga parang heto na ang regalo ko kay daddy. He's now 58 years old.

I buy a 3 layers of chocolate cake. That was dad's favorite flavor, kahit ako paborito 'yon.

Hindi ko naisama si Aina dahil sinundo siya ni Tito Nathan, I don't know if something happened, hindi ko na naitanong dahil nga nagmamadali sila.

I also invited Sheena, kaso hindi rin siya pwede dahil marami pa raw siyang ginagawa. 'Yung tatlong mga mokong naman gabi pang makakaattend kasama ang mga parents nila.

"Draco, sweetie." Mom hugs me tight and kiss me in the cheek. I also kiss her in her cheeks atsaka nagmano. The party already started.

"Where's Aina? Bakit hindi mo siya kasama?"

She really wants to see her. I shook my head. Ibinaba ko sa mesa ang cake na dala ko saka 'yon binuksan para i-check.

"Sinundo siya ni Tito Nathan, I don't know what happened but it's like an urgent matter."

"Oh, gusto ko pa naman siyang makita. Sayang naman." Tumango tango siya.

Naging malungkot ang mukha niya. Aina and my mom was very close, kapag nagkasama na silang dalawa hindi mo na sila mapaghihiwalay.

Nagpaalam siya na lalabas muna para asikasuhin ang mga bisita. Nag-stay ako sa kusina.

"Good afternoon Sir. Draco." Bati sa'kin ni Manang Auring at Ate Leslie. I also greeted them and smiled. Matagal ko na rin silang hindi nakikita.

"Kumusta na po kayo?" I asked.

"Ayos lang naman kami rito, ikaw?" Nakangiti nilang sagot. Tumango lang ako.

"That's good. Okay lang din naman po."

"Hindi mo ata kasama si Aina?" Umiling ako.

"Sinundo ho kasi siya ni Tito Nathan." Sagot ko saka ngumiti.

They both nodded. Ipinasuyo ko kay Manang na ilagay nalang muna sa ref ang binili kong cake dahil malaki ang cake na ipinagawa nila.

"Sige ho, puntahan ko muna si daddy."

Paalam ko at lumabas ng kusina, pinuntahan ko si mommy na lumabas kanina. Sinenyasan niya ako na lumapit sa kanya.

"You're dad is upstairs, go and approach him."

I nodded and go upstairs. Nakita ko siyang pumasok sa kwarto nila, pagpasok ko may kausap siya telepono, iba ang timpla ng mukha niya. His face suddenly got serious when he saw me.

Para bang may mali akong ginawa o may ginawa ako na ayaw niya. Dahan-dahan niyang ibinaba ang telephone.

"H- Happy Birthday Dad." I didn't smile when I said that. His expression was mixed up with anger, sadness, disappointment and frustration. Iba ang aura niya.

"The Dean said that your grades are not in good condition! What's the meaning of that?!"

His voice raised and echoed in the room. Lumapit siya sa'kin, galit na galit. Kitang kita ko 'yon sa mga mata niya.

About my grades, they're really not in good condition. Kahapon, ipinaalam na sa akin ng Dean ang nangyayari sa mga grades ko.

In the past 2 months, tuluyan na akong nawalan ng ganang mag-aral. Walang pumapasok sa isip ko na kahit ano. Dagdag mo pa na hindi talaga ito ang gusto kong course.