1.Bölüm-Karşılaşma

304K 6.2K 2.4K
                                    

Evet Arkadaşlar yeni kitabım Mafya umarım beğenirsiniz. Vote ve yorum atmayı unutmayın.. 👍🌟💬  Yukarıda kitabın tanıtım videosu bulunmakta umarım beğenirsiniz video yapımını üstlenen Dilara adlı okuyucuma teşekkürler

Bir çocuğun üzerine ne kadar sorumluluk verilirki? En fazla uslu durmasını tembih edersiniz yada oyuncaklarını toplamasını fakat hayat bana bu kadar adil davranmadı. Her çocuk gibi oyun oynayıp kahkahalar atarak eğlenmedim, geceleri korkup anne ve babamın arasına sıkışmadım yada her gün annemle beraber gezmelere gidip akşam babamın yollarını gözleyemedim. Babamın geldiğini gördüğümde bana aldığı o küçük çikolatayı heyecanla kapıp babama öpücükler konduramadım. Her gece ailemle neşeli bir sofrada yemek yemedim ,akşam olduğunda babamın bana masal anlatmasını dilemedim.

Evet her çocuğun standart yaşam tarzı budur ama benim hayatım büyük bir facia ile karadı...

Ben Esila; annemi ve babamı trafik kazasında kaybettim. Yüzlerini hatırlamayacak kadar küçüktüm onları kaybettiğimde, teyzem ve eniştem beni yanlarına alarak büyütmüşlerdi. Tabi zaman zaman teyzemin beni dövmesi ve aile içinden dışlaması var. Ona kızamam sonuçta kim başkasının çocuğuna bakmak ister ki?

Bana eziyet ediyorlardı. Eziyetten kastım temizlik ,  yemek yada bakkal çırağı gibi kullanılmam değil. Beni aileden dışlamaları ve  onların mutluluklarına seyirci olmamı sağlamaları. Beni nefeslerimden mahrum bırakıyorlar. Onların neşeli kahvaltı sofralarını, beraber gezmelerini yada akşam toplanıp televizyon izleyip sohbet etmelerini... köşeden sessizce izliyordum ,yerine ailemi koyarak hayal kurmama neden oluyorlar, biliyorlar mı kalbimde harlanıp bedenimi kavuran alevleri?

Kuzenlerim ve ben çoğu zaman kavga ediyoruz fakat genelde benimle anlaşamayan taraf onlar oluyor,  artık beni görmek istemiyorlar. Sıla geçen ay üniversite için yurt dışına çıktı. Ayşegül ile aynı yaştayız fakat hiç birbirimizi sevemedik daha doğrusu o beni sevmeyi denemedi.

Üzülmüyorum ama gün gelecek çalışıp kimseye muhtaç olmadığım günler olacak işte o zaman teyzemlere olan borcumu ödeyeceğim bana aldıkları elbiselerin, yedirdikleri ekmeğin ve diğer herşeyin karşılığını onlara vereceğim. Sonrasında değerli bir insanla hayatımın geri kalanına devam edeceğim ,çocuklarımı mutluluktan asla mahrum bırakmayacağım. Onların benim gibi geçmişleri olmayacak, hatırladıklarında gülümseyebilecekleri bir geçmişleri olacak.

------------
Sabah erken saate kurduğum alarmım çalmaya başlamıştı, ne kadar kalkmak istemesem de sıcak yatağımdan doğrulup ayağa kalktım, sersem bir kafayla dolabıma yaklaştım, elime aldığım rastgele temiz iç çamaşırlar ve üniformam ile banyoya doğru ilerledim. Kapıyı kapatım ,üzerimdekileri çıkardım ve duşa girdim.

Ilık ve uzun bir duştan sonra okul kıyafetlerimi giyindim ve hızlı bir şekilde saçlarımı kurutup şekil verdim. Banyodan çıkıp ders programımı buldum ve çantamı hazırladım.

Sessiz ve küçük adımlarla odamdan çıkıp mutfağa ilerledim, sessiz olmaya özen gösteriyordum çünkü  teyzem ve Ayşegül'ü uyandırmam gerekiyordu. Aksi taktirde teyzem huysuzlanıp bana cezalar verebilirdi. Mutfağa girip kahvaltı hazırlamaya başladım. Önce çay için su kaynattım tabi yanı sıra yumurtaları pişirmiştim, kahvaltılıkları masaya yerleştirip çayı demledim.

Yavaş adımlarla teyzemlerin odasının kapısına yaklaştım, bir kaç kere kapıyı tıklatıp bekledim.

"Teyze... kahvaltı hazır." Dedim ardından duyduğum sesle mutfağa dönüş yaptım.

"Uyandık ,gidebilirsin okula." Çayın altını kısıp çantamı elime aldım ve evden çıktım.

Evin hemen köşesindeki minibüs durağına doğru ilerlemeye başladım, Sarıkan kolejine gidiyordum. Babam iş seyahatinde hayatını kaybettiği için şirket benim okul masraflarımı karşılıyordu. En azından bu konuda teyzemlere yük olmuyordum, gerçi eğer okul masraflarım olsaydı eminim ki okuyamazdım, okutmazlardı!. Durağa ulaştığımda minibüs daha yeni geliyordu, köşeye yaklaşıp kapılarını açtı. Tıkış tıkış minibüse girerken derin bir nefes aldım, yaz ayının verdiği boğucu sıcaklık beni bunaltmıştı ,güç bela şoföre bozuk paraları uzatıp beklemeye başladım.

MAFYA...?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin