MY ADELINE

CHAPTER 3

"Sa Quezon City naman, isang ginang ang sinaksak ng sariling niyang live-in partner ang kompirmadong patay! Hawak na rin ng awtoridad ang suspek at kasalukuyang nakapiit sa Quezon City Jail. Nakatutok Emil Sumangil!"

Nasa bungad pa lang ako ng bahay nang marinig ko ang malakas na boses ni Vicky Morales. Nanonood ng balita si mama. At oo, gabi na nga nang makauwi ako. I removed my shoes and put it on the rack. I walked past the living room and headed upstairs.

"I'm home!" I greeted.

"Welcome back!" she responded.

"Are you having a dinner?" Mama asked.

"No Ma, I'm good." at dumiretso na ako sa taas.

Hinubad ko ang coat and my long sleeve and hung them. Nagpalit na din ako ng shorts. Di naman nagtagal ay narinig ko na ang consecutive beeps ng phone ko. I opened it and was flooded by her texts.

:thank you for hanging out with me! I had so much fun.

:sana magkasama pa rin tayo 'til the last time.

:see you around!

with smile emoji pa.

Napabuntonghinga na lang ako.

***

I thought that I was early today pero marami na palang mga students sa hallway waiting for the official time. And if there is something weird here, that is their stares at me. Napansin ko na yun mula pa sa mga iba kong classmates sa baba and that followed me until I reached our room. What's wrong?
Pagpasok ko naman sa room ay naririnig ko ang mga bulungan ng iba pa. Lalo na mga babae.

"Sila ba talaga 'yun?" I avesdroped someone. Natigilan naman sila at napalingon nang dumating ako.

I went straight to my chair and read my textbook.

"Good morning everyone!" Adeline greeted them. Kadarating lang din niya.

"Adeline! Anong meron kayo ng lalaking 'yun?" I heard Peyton asked referring to me.

I am not looking but I know they were talking about me again. I just pretend not hearing anything. I just heard Adeline laugh devilishly. Umupo naman si Lysander sa upuan na nasa harapan ko. Ang lalaking blonde ang buhok na mukhang bao ng niyog

"Hoy, close ba kayo ng babae na 'yun? Dinig ko nakita daw kayong magkasama kahapon ah. " he asked referring to Adeline.

"Hindi gaano. Nagkasalubong lang kami sa daan." Sagot ko.

"I see.... Ma-issue lang talaga." Then he sighed. Dumukot siya sa bulsa niya at inoffer iyon sa akin.

"Gusto mo candy?"

"No, thanks."

"Okay, sabihan mo lang ako pag may interesanting nangyari ha." And he left.

Another loud whispers of her friends passed my ears.

"Marami pa namang iba dyan na pwede naming ipakilala sa'yo."

"Oo nga naman. You're way out of his league."

"Hindi naman 'yun ganon sa iniisip niyo e. We just get along!" Adeline defended.

"What's that supposed to mean?"

"Good morning!" bati naman ng isang bagong dating.

Si Jiro, ang basketball heartrob ng school.

"Adeline! Nakita ko na yung CD ng sinasabi mong banda. Binili ko para sa'yo." he energetically approached her.