Bölüm 2 : Yerleşme

11 5 2
                                    

Yıldızımı parlatmayı unutmayın ✨.
İyi okumalar 🥰.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Kendimi her zaman bir balık gibi hissettim. Küçük bir fanusun içinde yaşamaya çalışan minik balık gibi. Ben her zaman o fanusta yaşıyordum. Belki de o fanusta kendimi güvende hissettiğim için sesimi çıkartmadan yaşamaya devam etmiştim. Bazen ben de ne düşündüğümü anlamıyorum. Bu yüzden insanların beni anlamasını hiç beklemedim. Çünkü bu onlara da haksızlık olurdu. Yaşım 17. Ben bu yaşa kadar kendini geliştirmemiş, sadece kendisi için çizilen o yolda ilerlemiş birisiydim. Bu böyle devam edemezdi. Sürekli insanlar beni yönlendiremezdi. Belki şimdilik bu ufak bir sorun olarak görülebilir. Ama ileride başıma açacağı sorunları ön görebiliyordum.

      Annem ne kadar istemese de o da bunun farkındaydı. Sanırım gerçekten bir şeyler değişmişti. Başta ailem olmak üzere hayatımda olan herkes değişmişti. Bunda büyümemin etkisi olabilirdi. Artık kendi kararlarımı verebilecek kadar büyüdüğümü fark etmişlerdi. Beni sevindiren kısım buydu. 

       Yaklaşık 1 buçuk saatin sonunda elimde valizlerimle havaalanının çıkış kapısına doğru ilerledim. Etrafa kısa bir göz gezdirdim ve babamın benim için gönderdiği arabanın burada olup olmadığına baktım. Araba görünürde yoktu. Derin bir nefes alıp telefonumu uçak modundan çıkarttım. Uygulamalardan gelen bildirimleri görmezden gelip mesajlara girdim. Eski okulumdaki tanıdıklarım neden okul değiştirdiğimi soran birkaç mesaj atmıştı. Umursamayıp babamla olan sohbete girdim. Arabanın gelmediğini yazıp beklemeye koyuldum. Kısa sürede cevap geldi. Arabanın trafik yüzünden geç kalacağını, istersem taksi ile geçebileceğimi yazdı. Taksi ile geçmek benim için sorun olmazdı. Valizlerimi alıp taksi durağına yöneldim. Hem yürüyüp hem de iki valizi peşimde sürüklemek fazlasıyla zordu. 

Zaten durakta bekleyen bir taksinin yanına yaklaştım. Gideceğim yeri söyledim. Adam arabadan inip valizlerimi yerleştirmemde yardım etti. Bagajı kapatıp arka koltuğa geçtim. Adam şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı. Babama taksiyle geçeceğimi yazdım. Kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye başladım. Trafik olduğu için 15 dakikalık yol yarım saate çıkmıştı. Fakat sonunda buradaydım. Lotus koleji. Kalacağım yurt okulun içerisindeydi. Bu yüzden bir de araba ile uğraşmayacaktık. Babam yine de alışverişe gideceğim zamanlarda aramam için bir şoför ayarlamıştı. Taksici valizlerimi indirmemde yardım etti. Taksiciye parasını verdikten sonra yurda doğru yürümeye başladım. Okulun girişinde güvenlik vardı. Güvenliğe uğradım. 

"Merhaba. Ben yeni kayıt olmuştum ama bu konuyla kim ilgileniyor?" 

Güvenlik bir süre deftere göz gezdirdi. "Hoş geldiniz Melis hanım. Öncelikle odanızı öğrenmek ve şifrenizi almak için yurt müdüresine uğramanız gerekiyor. Okulla ilgili ise müdür yardımcısı Selma hanımın yanına uğramanız gerekiyor. Siz isterseniz yurt müdürünün yanına çıkın görevlimiz ise valizinizi odanıza taşısın." 

Gülümsedim. "Teşekkür ederim." 

Valizlerimi orada bırakıp yurt müdüresi için tarif edilen alana yürüdüm. Kısa sürede elimle koymuş gibi bulmuştum. Kapıyı çaldım. İçeriden 'Gel' sesi gelince kapıyı açtım.

 "Merhaba sen Melis olmalısın. Hoş geldin." içeriye girip kapıyı kapattım. 

"Hoş buldum efendim." Kadın eliyle masasının önündeki koltukları gösterince oraya ilerledim ve oturdum.

 "Öncelikle yurt hakkında bilgi vereceğim. Uyman gereken kurallar ve oda numaran. Öncelikle kız ve erkek olmak üzere yurtlar birleşik. Yani bina olarak farklı ama ortak alanlarınızı birlikte kullanıyorsunuz." 

LiyakatWhere stories live. Discover now