Benimle Yan (KarYar)

Kar küresi

Yaren, sanki her an gökyüzüne ulaşacakmış gibi sağ elinin parmaklarını açmış pamuk şekerlerini andıran bulutlara uzanmaya çalışıyor, salıncak her geri gittiğinde de Karlos'a ''Daha hızlı'' diye bağırıyordu. Karlos bir kere daha ittikten sonra ''Bak düşeceksin karışmayacağım sonra'' diye uyardı. Yaren bir çocuk edasıyla ''Bana bir şey olmaz'' diye gülerek ellerini açmaya devam etti. Her yükselişte kendini öne doğru atıyordu. Çocukken de en sevdiği şeydi salıncakta sallanmak. Nerede bir salıncak görse çocuklaşırdı o yüzden hala.... ''Bak şuradaki bulut sana benziyor'' diye kıkırdadı eliyle hem yakalamaya çalışırken bir yandan da Karlos'a göstermeye çalışıyordu.

''Yuh artık Yaren bulut nasıl bana benzeyebilir?''

''Ya vallahi benziyor. Şuna baksana göze benziyor şapşal şapşal bakıyor böyle sen gibi iri iri''

Karlos bozulduğu için cevap vermek yerine Yaren'i daha hızlı salladı bunun üzerine Yaren'in bir eli salıncağın ipinden kaydı ve dengesini kaybetti, salıncak Karlos'a doğru geri dönerken düşmek üzereydi. Karlos iplerinden sıkıca kavrayıp salıncağı sert bir hamleyle durdurdu ve Yaren'i kendisine çevirdi. İkisi de gülmeye başladılar. Karlos da bir dizini koyarak uzun ve tahta salıncağın üzerine çıktı, burunlarını birbirlerine dayayıp gülümsemeye başladılar.

''Karlos, biri görecek çekil'' diye fısıldadı Yaren ama ses tonu daha çok nazlanır gibiydi.

''Bizi evli sanıyorlar istediklerini görebilirler Yaren'im unuttun mu?''

deyip, parmağındaki yüzüğü gösterdi.

Unuttun mu? Bir insan her gün hayalini kurduğu bir şeyi nasıl unutabilirdi ki? Karlos ile evli olmak, gece en son gördüğü yüzün onun yüzü olması, sabah onu görerek güne başlamak, çarpık gülümseyişiyle ''günaydın Yaren'im'' demesi, çocuklarının yatağa zıplayıp onları zorla kaldırmaları... Karlos'un parmağını şıklatmasıyla uyandı Yaren.

''Hı? Geldik mi?''

''Geldik geldik'' diye güldü Karlos. ''N'oldu daldın gittin?''

''Yok bir şey hadi in evli de bilseler ayıp oğlum herkesin içinde yaşlı başlı insanlar.''

Gıyasettin'in sesiyle arkalarını döndüler. Evet, şuanda bütün mahalle piknik yapıyorlardı. Muhtar ve Şehriban mahallede şiir yarışmasından sonra şimdi de piknik organize etmişlerdi. Mahalleye taşındıklarından beri Yaren'e aşık olan Gıyas pikniği fırsat bilip Karlos ve Yaren'i gözünün önünden pek ayırmıyordu. Karlos bilerek salıncağı biraz uzağa kurmuştu ama burada da bulmuştu onları.

Karlos: Geldi tipini şeeeettiğim

Yaren, gözlerini belerterek Karlos'a baktı. Karlos aldırış etmeden devam etti ''Oğlum sen neden düşmüyorsun bizim yakamızdan ya evliyiz biz evli!''

Gıyas duymamazlıktan gelip ''Hııı Adnanla Bihter de evliydi.'' diye geveledi.

Karlos bir an durup kafasında tarttıktan sonra ''Adnan mı diyor lan bu bana?'' diye gürledi.

Yaren, Karlos'u kolundan tutup geri çekerek ''Noldu Gıyascığım?'' diye sordu.

Gıyas: Ben de sallanmaya geldim

Yaren: Gel sallan ablacım biz de iniyorduk zaten dimi Karlos?

Karlos, ağzının içinden mırıldana mırıldana dizini salıncaktan çekti.

''Yaren Abla beni sallar mısın?'' derken gözlerinde savaş başlatır gibi bir gülümsemeyle Karlos'a sırıttı.

Karlos: Yaren nasıl sallasın seni lan eşşşek kadar adamsın kendin sallan