Karanlık Ay

7. BÖLÜM "GERÇEKLER"

Öfkeyle adımlayıp yakalarından tuttum. "Ne demek serbest bırakacaktık? köpeğiniz miyim ben? işinizi gördürüp sokağa mı atacaktınız?"

Yüzüme bir yumruk geçirmesiyle sadece bir iki adım geriledim ve kendimi Asrın'ın kollarında buldum. Kulağıma fısıldadı. "Sakin ol, kızlar var. Sakın vurma."

"Öncelikle ellerini üstümden çek. Ayrıca seni köpek yapan ben değildim. Başından beri kurtarma çabaları içerisindeydim. Seni geri götürmeye de gelmedim!"

Asrın'ın kollarından sıyrıldım. "Evime kurşun yağdırdın anasını satayım!"

"Bana bak, ağzını bozma!"

"Ne diyeyim? oy maviş gözlü Keremişkom evime kurşun yağdırdı yerim ben onu mu diyeyim?"

"Tartışmanın lüzumu yok. Kapıyı çalsam suratıma kapatacaktın ben de kapatmaman için evine kurşun yağdırmak zorunda kaldım."

Alayla gülüp kapıyı suratına çarptım ve arkamı döndüm. 

Berçin, Aleda'yı arkasına almış bana çatık kaşlarla bakıyordu. Asrın ise endişeli gözlerle bir bana bir Aleda'ya bakıyordu.

Derin bir nefes verdim. "Anlatacağım.."

Berçin, buz gibi sesiyle konuştu. "Gerçekte kim olduğunu mu?"

Yutkunamadım. Kapı tekrar çaldı.

Öfkeyle kapıya dönüp yeniden açtım. "Bak. Ben artık senden de, malikaneden de, Sedat denen yani kendisine zorla baba dedirten heriften de bıktım. Anlıyorsundur beni. O yüzden söyle ona köpeğini bir daha göremeyecek. Sen de al şu adamlarını çek git başımdan. En az senin kadar benim de eğitimli olduğumu unutma."

"Ben bunun için burada değilim Akın."

"Ne için buradasın o zaman?"

"Sana yardım için."

Kaşlarımı çattım. "Sen ve yardım?"

Etrafına bakıp yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Sedat Baba seni alıp oraya götüreceğimi zannediyor. Ama ben ona seni evinde ikizinle beraber ölü bulduğumu söyleyeceğim. Kanıt için de fotoğrafınızı çekmem lazım. Böylece peşini bırakacak. Nasıl öldüğünüz konusuna gelirsek orasını kabul edersen anlatacağım."

"İnanayım mı?"

"İnan."

"İyi o zaman ikizimle yere yatar poz veririz sen de üstümüze iki ketçap sıkarsın olur biter. Dalga mı geçiyorsun lan sen benle!"

Bıkkınca nefes verip eliyle bir işaret yaptı. Tüm korumalar aynı anda kendi kafalarına sıktığında şaşkınlık kanıma işledi. Arkamdakilerin ise kanlarının donduğunu hissettim.

"Ne bu şimdi?" dedim.

"Planımızı duymuşlardı, artık kimseye anlatamayacaklar."

Arkamı dönüp Asrın'a baktım. Başını aşağı yukarı salladığında kapıdan çekildim ve Kerem içeri girdi. Kapı kapandı.