...
3 Gün Sonra...
Sıkıca babama sarıldım...Sanırım ilk defa babamı özleyecektim...Ondan ayrıldım ve ablama sarıldım...
'Dikkat et kendine güzel kardeşim...' dedi.
Ondan ayrıldım ve Caner'e baktım.Zorla da olsa ona sarıldım...
'Seni çok özleyeceğim.' dedi.
Ondan ayrıldım ve Mercan'a baktım...Gülümsedim ve ona sıkıca sarıldım.
'Seni seviyorum teyzecim...'
'Bende seni çok seviyorum birtanem.'
Ondan ayrıldım ve hepsine baktım...Gülümsedim ve arkamı dönüp evden çıktım.Valizlerimi arabanın arkasına koydum ve ön tarafa oturdum.
Üniversiteye gitme vaktim gelmişti...Yatılı olduğumu duyunca ailem biraz karşı çıkmıştı ama sonra her insan gibi alışmışlardı...
Barışla 3 gündür görüşmemiştik.Ne o aramıştı ne de ben...Vedalaşmak için bile gelmemişti...
Arabanın hızla frenlemesi ile ön tarafa baktım.Siyah lük bir araç önümüze kırmıştı...
'Bu da ne böyle?' dedi şoför.
Arabadan inen kişi yüzümü güldürmeye yetmişti...Barıştı bu...
'Sorun yok.' dedim ve arabadan indim.
Bir süre gözlerimiz konuşmuştu...Güldüm ve koşarak ona sarıldım....Beni kucağına alıp döndürmesi bir olmuştu...
'Seni çok özleyeceğim....' dedi.
'Bende seni çok özleyeceğim...' dedim.
'Şey...Sevgili değiliz ama...Öpebilir miyim?' dedi.
Güldüm ve kafamı salladım.Hızla ve özlemle öptü...Çok özlemiştim onu...
'Seni her zaman ziyarete geleceğim.Dikkatli ol olur mu?' dedi.
'Sende dikkatli ol...Ben yokken içmek yok tamam mı?'
'Tamamdır...' dedi gülerek.
Güldüm ve yavaşça ondana ayrıldım.
'Şimdi gitmem lazım.' dedim.
Gülümsedi...Hızla arabaya döndüm ve bindim...O ise hala bana bakıyordu...
Şoför geri vitese taktı ve onun yanından geçti...Yolumuz yaklaşık 1 saatti...
1 Saat boyunca kalbim parçalanmıştı...Ben şimdiden özlemiştim...
'Her şey güzel olacak efendim.Siz doğrusunu yaptınız...Kariyer önemli....' dedi şoför.
'Kariyer mi önemli yoksa hayatımdaki insanlar mı sence?' dedim.
'Tabii ki kariyer.Kariyer olunca hayatında değer verdiğin insan sayısı da artıyor.'
'Haklısın...' dedim.
Az da olsa rahatlamış gibiydim...
...
Yaklaşık 1 saat sonra fakültenin önündeydim.Büyük ve karmaşık duruyordu...Arabadan indim ve valizimi aldım...Yavaş adımlarla içeriye girdim.Nereye gideceğimi bilmiyordum ki ben?!
'Oha sen Maral Alkan mısın?' dedi saçları hafif kıvırcık olan çocuk yanıma gelerek.
Yeşil gözleri merakla beni süzüyordu.Ben çekingen bir tavırla,
VOCÊ ESTÁ LENDO
Karadelik
Mistério / Suspense... "Bir çocuğun ruhunu öldürmek , bir bedeni öldürmekten daha az suç sayılıyor Maral..." Dedi gözleri dolarak.Sevdiğimi ilk defa böyle görüyordum...Kırılmıştı,incinmişti...Sonra aniden ayağa kalkıp denize doğru bağırdı, "Bir çocuğun ruhunu öldürmek...
