7-' Karşımda babamı görmüştüm'

1 0 0
                                    

...

'Daha iyi misin?' dedi Zehra teyze.

Kafamı salladım ve,

'Çok teşekkür ederim...' dedim.

Gerçekten bu kadın beni kızı gibi sevmişti ve saatlerdir benimle ilgileniyordu...

Yanımıza uzun boylu ve iri yarı bir adam geldi...Elinde ise benim telefonum vardı...

'Maral Hanım? Telefonunuzu getirmemi istediler.' dedi telefonu uzatarak.

'Şükürler olsun! Çok sağ ol.' dedim ve gülerek telefonumu aldım.

Günler sonra telefonuma kavuşmuştum.Telefonu açtığımda ardı ardına gelen mesajlar karşılamıştı beni...Bilinmeyen numaradan bile mesajım vardı...En merak ettiğim kişi yoktu...Barış mesaj atmamıştı bana...Bilinmeyen numaranın attığı mesaja tıkladım,

*0543*****: Maral...Benim Barış.Telefonumdan sana mesaj atmak tehlikeli gibi geldi kimsenin görmesini istemiyorum çünkü...Bu gün saat 10:00 ' da evin en yakınındaki avm bin otoparkında buluşalım.Seni orada bekliyor olacağım...

Mesajı defalarca okumuştum...Bir mesaj ancak bu kadar huzur dolu olabilirdi...Her satırını onun sesiyle okumak ayrı bir heyecan veriyordu insana...

Gözüm saate kaydığında hemen ayağa kalkmıştım.Saat 9 buçuktu! Oraya yetişmem çok zordu!

'Ne oldu kız?' dedi Zehra teyze gülerek.

'Barış...Benimle buluşmak istiyor.Yakındaki avm bin otoparkında...' dedim.

'Aaa ne güzel...Bizimkiler seni bırakır.'

'Ama çok az kaldı saat 10 da orada olmam gerekiyor.'

'Kızım sen iyi misin? Allah Allah! Koşup giyinsene konuşacağına!'

Haklıydı...

Hızla benim için verilmiş odaya girdim ve kapıyı kapadım.Dolabı açtığımda birbirinden güzel elbiseler vardı...Ama omzumdan dolayı giymem zordu...

'Yardım için buradayım efendim..' dedi az önceki kız.

'Çok sağ ol...' dedim ve beyaz kısa bir elbiseyi seçip kıza uzattım.Kız resmen bir bebek gibi giydirmişti beni. Beyaz uzun topuklu botlarımı da giydikten sonra hızla lavaboya koştum ve saçımı hızla açtım.Geceden örüklü olduğu için dalgalı olmuşlardı...Dudağıma pembe bir parlatıcı sürdükten sonra hazırdım...

Üzerime ten rengi montumu da giydikten sonra hızla aşağı indim ve Zehra teyzeye sarıldım.

'Çok güzel olmuşsun canım.Dikkat et olur mu?' dedi.

'Sende dikkat et teyzecim...' dedim.

Hızla evden çıktığımda kapıda duran arabaya baktım.Bu , beni oraya götürecek olan arabaydı.Arabaya bindiğimde şoför daha dünden hazırmış gibi sürmeye başladı...

Oraya yaklaştıkça içimdeki mutluluk artıyordu...

Çok özlemiştim...


...

Savaş'ın Anlatımıyla...

'Hazır mısın beybi?' dedim.

'Dünden hazırım.' dedi gülerek.

Yeşim ile planımız tıkır tıkır işliyordu...

'Madem bu kız senin olmayacak, neden uğraşıyoruz ki?' dedi.

Onun yeşil gözlerine baktım.

'Benim olmayacağını kim dedi?' dedim göz kırparak.

Güldü ve ,

KaradelikTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon