Bir Katilin Günlüğü [ TAMAMLANDI ]

Ekstra//2

Aradan geçen bir ay sonunda Andrei, Asher'ı istemeden de olsa tuttuğu odadan çıkarma kararı almıştı.

Girdiği karanlık depo benzeri yerin içine girmiş, gözleriyle Asher'ın durumunu yoklamıştı. Onun için koyduğu yatağı yine kullanmayan çocuğa karşı sitemkar bir şekilde nefes verdi.
"Yerde yatmaya devam edersen hasta olacaksın.."

Çocuk, duyduğu sesle zor da olsa gözlerini araladı. "En son endişen o olsun. Birgün buradan çıkacağım biliyorsun değil mi?.."

Andrei, boş gözlerle kendisinden emin bir şekilde bakan Asher'a baktı. "Cesedini saklayacak değilim, elbet çıkacaksın." Dedi oldukça tek düze bir sesle.

Bu laf üzerine Asher'ın yüzünde korku dolu bir ifade oluşurken uzandığı soğuk zeminden doğrulup, Andrei denen bu çatlak heriften uzaklaşmayı düşündü.

Andrei,"Sadece latife ediyorum Asher. Aramızdaki soğuğu kapatmaya çalışıyorum..." diyerek sevdiği çocuğa biraz daha yaklaştı ve onun hizasına gelebilmek için bir dizinin üstüne çöktü. Bir eliyle de Asher'ın saçlarını parmakları arasına alıp nazikçe okşadı. " Biliyor musun, aslında yukarıya çıkmak sana da iyi gelecek. "

Asher bu laf üzerine yüzüne hiç beklenmedik bir tebessüm kondurdu. Şayet günlerdir beklediği özgürlüğe kavuşup sonunda buradan çıkabileceğini düşündü.

"Ama kaçmayacaksın anlaşıldı mı?" Diyerek hemen arkasından ekledi Andrei. "Eğer ki sana zaafım olan sevgimi kullanmaya kalkarsan bu benim canımı çok yakar. Ve benim canım yanarsa Asher-," dedi ve elini bu sefer Asher'ın saçından yanaklarına kaydırıp okşamaya başladı. " O vakit istemesem bile ben de senin canını yakarım. Anlaşıldı mı?" Böyle demişti lakin sesi, sözlerinin aksine hiç de tehditkar çıkmıyordu.

Bunu fırsat bilen Asher ise hiç tereddüt bile etmeden kafasını onaylar anlamında salladı. Evet kaçmama konusunda verdiği söz tamamıyla yalandan ibaret olsa da ayağına kadar gelen bu fırsatı kaçıramazdı.

Andrei, Asher'ın bu onayı üzerine yüzüne memnun bir şekilde tebessüm kondurmuş ardından onu buraya bağlayan pranganın kilidini açıp yukarıya onunla beraber çıkmasına eşlik etmişti.

Anderi'nin sevinci aksine Asher'ın planları pek farklı olabilirdi, zaten esir bir kişinin verdiği 'kaçmama' sözü de güvenilir değildi. Öyle ki bu vaziyeti belki de dünyanın en aptal insanı bile anlayabilirdi. Lakin Andrei anlamamıştı. Şayet onun sevgisi, aşkının ağzından çıkan her söze, verdiği her tepkiye güvenmesini şart koşuyordu adeta... Aşkın gözü kördür lafı belki de bu durumu en iyi şekilde açıklayan tek şeydi...
_____________________________________

Asher

Andrei beni basamaklardan yukarıya doğru kolumdan destekle çıkartırken ben sonunda kavuşacağım özgürlüğün sevincini yaşıyordum.

Kapı gıcırtılar eşliğinde açılırken ben gözlerime aniden dolan ışıkla kör olmuşçasına gözlerimi sıkıca kapattım ve bir süre yoluma görmeden Andrei'nin eşliğinde devam ettim.

O an kulaklarıma bir anda, ağaçların belli belirsiz hışırtısı, uçan kuşların neşeli sesleri dolmuştu. Yüzüme vuran rüzgarın hissyatıysa, günlerdir geçirdiğim esaret vakitlerinden sonra adeta terapi gibi olmuştu. 

"Gözlerini aç ve senin için hazırladığım küçük cenneti gör Asher." Dedi Andrei neşeli bir tavırla.

Gözlerimi açmaya zorladım bir süre kendimi, ilk başta aydınlığa karşı meydan okuyan görüşüm bana sadece koca bir hiç gösterirken yaklaşık bir otuz saniye sonra belli belirsiz nesneleri seçmeye başlamıştım. Aradan yaklaşık olarak geçen bir dakika sonra ise görüşümü kazanmış etrafı incelemeye koyulmuştum. İlk olarak Andrei'nin kolundan kendimi ayırırken gözlerimle rüzgarın geldiği açığı yokladım. Bulduğumda ise resmen şok olmuştum.