"ရယ်မနေနဲ့၊ ဒဏ်ရာက လုံးလုံးကျက်သေးတာမျိုးမဟုတ်တော့ ဂရုစိုက်နေအုန်း။ gymဆော့တာမျိုးတွေလည်းမလုပ်နဲ့။ တော်ကြာ ပြန်ပြီးပွင့်ထွက်ကုန်အုန်းမယ်"
လူနာတွေအပေါ် နွေးထွေးညင်သာလွန်းသည့်ဆရာဝန်လေးက သူ၏တစ်ဦးတည်းသောချစ်သူ ဂျောင်ကုအပေါ်တော့ ထိုသို့ချိုသာ၏။
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ၊ ကိုကို့အမိန့်အတိုင်း တသွေမသိမ်းလိုက်နာပါ့မယ်"
မျက်ခုံးနားလက်ဝါးစောင်းကပ်၍ အလေးပြုသဏ္ဍာန်လုပ်ကာ အသံနေအသံထားအပြည့်အစုံဖြင့် ပြောလာသည့်ဂျောင်ကုကိုကြည့်ကာ ဟိုဆော့က မနိုင်တော့သလို ခေါင်းခါရမ်းမိသည်။ နှစ်ဦးသားကြည်စယ်နေကြတုန်း အိမ်ရှေ့မှတံခါးဖွင့်သံကြောင့် ဟိုဆော့၏လည်ပင်းလေးမတ်သွားကာ မျက်လုံးတွေက တံခါးပေါက်ဆီသို့တန်းရောက်သွား၏။
"ဒေါ်ကြီးလာတာ ထင်တယ်"
ဟိုဆော့ စိတ်ဝင်စားသွားသည့် အကြောင်းအရာကို ဂျောင်ကုက ကြိုတင်ဖြေရှင်းချက်ပေးကာ ဆိုဖာပေါ်မှထသွားသည်။ တံခါးပေါက်မှဝင်လာသူက မေမေ့ထက်ပင်အသက်ကြီးပုံရသည့် အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်။ ဒေါ်ကြီးလက်ထဲမှသယ်လာသည့်ပစ္စည်းတွေကို ဂျောင်ကုက လက်ပြောင်းယူရင်း စကားပြောနေကြသည်။
"ဒီနေ့ ဒေါ်ကြီးနောက်ကျသလိုပဲ"
"ဟုတ်တယ် သားရယ်၊ မနက်ကခေါင်းနောက်နေတာနဲ့ နည်းနည်းလောက်သက်သာမှထွက်ခဲ့တာ။ အဲ့ဒါ ဈေးဝယ်တာနဲ့ဘာနဲ့ နောက်ကျသွားရော"
"ဟော...ဒေါ်ကြီးကလည်း နေမကောင်းတာများ နားတာမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော်က အပြင်မှာစားလည်းရပါတယ်"
"အပြင်စာနဲ့ အိမ်ဟင်း၊အိမ်ထမင်းနဲ့တော့ ဘယ်တူပါ့မလဲ သားရဲ့"
ထိုအချက်ကိုတော့ ဂျောင်ကုလက်ခံပါသည်။ အိမ်ထမင်း၊အိမ်ဟင်းတွေထဲ သူခံတွင်းတွေ့ခဲ့ဖူးသည့် ဒေါ်ကြီးလက်ရာအပြင် ဂျယ်ဂျူမှာတုန်းကယောက္ခမကြီး၏လက်ရာကိုလည်း သူအခုထိမမေ့သေး။ ယောက္ခမကြီးအကြောင်းတွေးမိကာမှ သားဖြစ်သူကိုသတိရပြီး ဆိုဖာဆီလှမ်းကြည့်တော့ ကိုကိုက မတ်တပ်ရပ်ကာ သူ့တို့ရှိရာသို့ကြည့်နေသည်။
𝖤𝗉𝗂𝗌𝗈𝖽𝖾 - 23
Începe de la început
