42

37 2 0
                                    

I'll Live With You #3: DAHMO part 42

Momo was happy that everyone gets along with Sullyoon. Isang linggo palang ay magkakasundo na sila at sa tuwing uwian ay lagi silang sabay.

Gen: Bye, girls!

They all waved goodbye while Momo and Sullyoon stayed for a while inside the room. Napansin ni Momo ang tulala niyang kasama.

Momo: Sullyoon? Are you okay?

Sullyoon: Oh, sorry. Oo, okay lang naman ako.

Momo: Mukhang malalim ang iniisip mo e.

Sullyoon: Uhm, kasi may problem lang ako sa boyfriend ko.

Momo: May boyfriend ka na pala?

Sullyoon: Yes, and I feel down when I talk to him.

Momo: Huh? Bakit?

Sullyoon faced her but still unsmiling.

Sullyoon: He's too good for me. Natatakot ako na kaunting mali ko lang ay madidisappoint sya sa akin. You know, I'm living with him. Temporarily lang naman. He treats me so well, cook for me, do all the chores. Feeling ko pabigat lang ako pero sabi naman niya okay lang basta makasama niya lang ako.

Momo suddenly felt bad, too.

Momo: Alam mo same case here. I'm living with my boyfriend, too and treats me well and nicely.

Sullyoon: Talaga? Okay lang ba sa kanya? Hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko?

Momo: well, h-hindi naman.

Sullyoon: Really? I envy you.

Momo: ngayong nasabi mo na, naisip ko tuloy na baka pabigat na ako sa kanya.

Naisip niya na hindi pala siya gumagawa ng gawaing bahay this past few days dahil tamad na tamad siya at madalas hindi maganda ang pakiramdam niya.

Sullyoon: Busy siya sa work as a policeman. Pero, hanggang sa bahay ay napapagod din siya. I never help him but he's still okay with it.

Momo: P-pulis din? We have so many things in common!

Sullyoon: Your boyfriend is a policeman, too?

Momo: Yes. He's an investigator.

Sullyoon: Wow, even our boyfriends have something in common.

Momo: Kaya nga. To address your worry, you should talk to him regarding that. Mas maganda pa rin na may good communication kayo. You guys should talk often

Sullyoon: I will talk to him later. Thank you, Madame M.

Momo smiled.

Momo: Just call me Momo kapag tayo lang.

Sullyoon: Okay. So, let's go?

Tumango si Momo at tumayo sila't inayos ang mga gamit. Momo locked the door, and they went on their way. Dumiretso si Momo sa unit nila at naabutan niya doon si Dahyun na nanonood.

Momo: I'm home

Dahyun faced her with smile on his face. Bakit ang cute niya?

Momo: You look so happy.

Dahyun: Syempre nakita na kita

Tumayo si Dahyun at niyakap ang nobya. Parang nalanta si Momo nang nasa bisig na siya ni Dahyun.

Momo: I feel so lazy when I'm at home.

Dahyun: It's okay. Just rest here and I'll do everything for you.

Hinarap ni Momo si Dahyun at iginiya sa pag upo.

Momo: Are you sure okay lang na wala akong gawin dito?

Dahyun: Oo naman. You're my girl so I'll do anything

She poked then scribbled something on his thigh and looked at him.

Momo: Baka maging pabigat naman na ako

Dahyun: Huh? Hindi mangyayari yan. I'm willing to be your slave

He winked and Momo just hugged him. Suddenly, Dahyun heard a sniff and sob, so he faced Momo.

Dahyun: B-bakit ka umiiyak? Okay ka lang?

Momo: Ang bait bait mo

A sob turned into bawl. Dahyun is flustered by her sudden crying, so he just hugged her

Momo: I'm so emotional lately, I can't stop crying!

Dahyun: Are you sure you, okay? You're acting really strange.

Momo: Sorry, napansin ko lang din ang OA ko na. Pero anong magagawa ko kung ganito hormones ko?

Dahyun: Kumain nalang tayo gusto mo?

Humarap agad si Momo at natigil sa pag iyak. Now, she's twinkling. So weird.

Momo: Talaga!? Anong niluto mo?

Dahyun: Ah eh, hindi ako nagluto. Nagpadeliver lang ako

Momo: What?

Umiyak ito muli at napakamot nalang si Dahyun.

Dahyun: Hindi ko na kasi naharap. Sorry

Momo: Ayoko ng luto ng iba. I want your cooked meal

Dahyun: Sorry. Napagod kasi ako. Marami akong ginawa sa station dahil may bagong kaso. Hindi ko rin naharap maggrocery

Momo: Pero naharap mo manood lang dito?

Dahyun: N-nagpapahinga kasi ako

Momo: Ayaw ko yan, kainin mo mag isa yan

Dahyun: Momo

He gave her a warning tone, but Momo cried even more. She has tears all over her face!

Dahyun: Anong magagawa ko? I'm tired. Hindi ko maharap

Momo: Oo na, sana hindi mo ako sinanay sa pagluluto mo edi sana hindi ako nag expect ngayon

Umalis siya sa sala at nagkulong sa kwarto. Dumapa siya sa kama at humagulgol. Hindi niya maintindihan ang sarili. Nasanay siya sa luto ng boyfriend kaya siguro siya nagkakaganito.

Napahilot si Dahyun ng batok. Sumakit ang ulo niya dahil sa pagtatampo ng dalaga. Hindi niya rin maintindihan kung bakit bigla nalang ito nagkakaganito.

Dahyun: Aish, what should I do with this? I'm freaking tired!

Wala na siyang nagawa kundi kunin ang wallet at maggrocery sa malapit na building. Naisip niya na magluto ng pasta kaya ingredients for pasta palang ang binili niya. While he's on the counter, a woman bumped into him and dropped the ingredients.

Mas sumakit ang ulo niya dahil sa nangyari. Bakit hindi nakikisabay ang tadhana? He quietly helped the woman to picked the things. She gave it to him and Dahyun was astonished by the sight of the woman. An angel just faced him!

Dahyun: A-are you...okay?

Huh? Bakit niya nasabi yon!? The woman shyly smiled and nodded.

"Sorry about that."

A British accent. Yes. It's her.

"Hi, I'm Sullyoon."

To be continued...

Hala, ano kayang pinaplano ni Sullyoon!? 

I'll Live With You #3: DahMoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon