❥Monster Buster Club NEXT: De Film ✧Nederlands✧

Hoofdstuk 4.

Het werd al donker terwijl de groep door het bos liep. Ralph ging op een grote steen zitten. ''Het wordt donker'' bevestigde hij. ''Laten we maar gaan slapen. Mark, jij houd vannacht de eerste wacht''. Niemand sprak hem tegen. Hij legde zijn spullen neer op de grond en ging liggen. Wendy en de anderen volgden zijn voorbeeld. Lola wierp een snelle blik op Mark. Diep van binnen verlangde ze ernaar om bij hem te gaan zitten, maar ze weerhield zichzelf ervan. Ze was eigenlijk nog steeds boos over wat er gebeurd was op de brug, en vond niet dat hij er zo gemakkelijk mee weg moest kunnen komen. Ze ging bij Starmona en Chris zitten. Danny was bij Wendy gaan zitten, maar kwam al snel weer teruggelopen naar Lola en de anderen toen Wendy had geklaagd dat ze niet met hem wou praten en wou slapen. Ze bleven nog een tijdje met elkaar kletsen en gingen uiteindelijk, terwijl het steeds donkerder werd, slapen. 

Alleen Mark bleef wakker. Hij moest de eerste wacht houden en zat tegen een boom aan naar de rest te kijken. Af en toe ritselden er wat bladeren maar over het algemeen verliep de nacht rustig. Langzaam tikte de tijd voorbij. Mark's blik viel op Lola, die wat hem op viel, weer bij Danny in de buurt in slaap was gevallen, en hij gromde. Als Danny hier niet geweest was zou Lola nu bij hem liggen. Terwijl hij bleef kijken voelde hij zijn boosheid naar Danny steeds groter worden. Toen nam hij een besluit. Hij stond op en liep naar Chris toe, voelde in Chris' zijn rugzak en haalde er een stuk touw uit tevoorschijn. Ze hadden het kleine stuk touw dat van de brug afgebroken was en om de boom heen had gezeten losgemaakt en meegenomen omdat het misschien nog van pas zou komen. Het was geen enorm stuk, maar groot genoeg om iemand mee vast te binden. Met het touw in zijn hand pakte hij nu met zijn andere hand het zwaard op van de grond, dat naast Chris op de grond lag. Hij stopte het zwaard weg en deed een paar stappen opzij zodat hij voor Danny kwam te staan. Zijn plan was als volgt: Hij zou Danny optillen en een stuk verderop in het bos vastbinden aan een boom. Daarna zou hij teruggaan naar de anderen en een briefje achterlaten op Danny's slaapplek waarop stond dat Danny alvast in zijn eentje vooruit was gegaan. Als hij daarna gewoon ging slapen en Chris niet zou wakker maken voor de tweede wacht, zouden ze er pas tegen de ochtend achter komen dat Danny weg was. Dat maakte het meteen een stuk geloofwaardiger. Mark grijnsde gemeen. Morgen zou Lola weer van hem zijn...

Hij bukte voorover om Danny op te tillen, maar al snel bleek dat Danny veel zwaarder was dan hij had verwacht. Met moeite tilde hij Danny op in zijn armen. Normaal gesproken zou hij Roy of Ralph het vuile werk laten opknappen, maar Roy was er niet en Ralph zat alleen maar te zeuren over samenwerken, dus als hij dit voor elkaar wou krijgen moest hij het zelf doen. Plots bewogen de bladeren boven hem en viel er een tak naar beneden. De tak raakte Mark's hoofd, en van schrik liet hij Danny weer op de grond vallen. ''Oehoe'' klonk het geluid van een uil boven hem. ''Stomme uil...'' mopperde Mark zachtjes terwijl hij naar boven keek en oer zijn achterhoofd wreef. Hij maakte zich klaar om opnieuw te bukken om Danny weer op te tillen, maar zijn ogen ontmoetten die van Danny, die wakker was geworden van de val. ''Mark...?'' stamelde Danny, niet zeker wetend of hij nou droomde of niet. ''Wat doe je?'' Een secondelang staarde Mark hem aan. Hij was er niet op voorbereid geweest dat Danny wakker zou worden. Toen herstelde hij zich. Hij trok zijn zwaard en hield die voor zich uit, naar Danny toe. ''Ik wil dat je weggaat en teruggaat naar Zeeko, en de groep niet achterna komt'' dreigde hij. Toen Danny zich niet verroerde deed hij een stap dichterbij. Hij was niet van plan om Danny echt aan te vallen, maar het moest wel zo dreigend mogelijk overkomen dat het echt leek. Het zag er naar uit dat Danny zich over wou geven. Hij ging langzaam overeind staan met zijn handen omhoog, maar toen hij eenmaal voor Mark stond trok hij zijn zwaard. ''Ik ga nergens heen, Mark'' zei hij terwijl hij zijn zwaard nu ook voor zich uit hield. Mark liet een geluid horen wat op een soort gegrom leek en stak zijn zwaard naar voren. Danny kon nog net op tijd aan de kant springen, of hij was geraakt. Hij sloeg ter verdediging zijn zwaard tegen dat van Mark aan en probeerde het uit zijn handen te slaan, maar het lukte niet: Mark hield zijn zwaard te stevig vast. Dit keer sloeg Mark hem terug. Danny weerde de slag af en ging weer verder met zich verdedigen, maar de tweede slag van Mark was raak. Hij kon hem niet meer op tijd van zich afslaan. Kreunend van de pijn liet Danny zijn zwaard vallen en greep naar zijn arm. Hij probeerde naar achteren te lopen, maar struikelde, en viel op de grond. 

Terwijl Danny op de grond lag kwam Mark steeds dichterbij, zijn zwaard nog steeds voor zich uitgestoken naar Danny toe. Danny kon geen kant op. Hij sloot zijn ogen, en hield zijn handen voor zijn hoofd, hopende dat het hem nog een beetje bescherming zou bieden voor de genadeklap. 'Dit is het einde...' dacht hij. Hij hoorde een harde klap. 'Dit is het dan... ik ben dood' dacht Danny. Een stem riep zijn naam. ''Lola?'' fluisterde hij zacht. ''Is hij dood?'' hoorde hij de stem van Wendy nu naast hem. ''Nee, hij leeft nog gelukkig'' zei de stem van Chris. ''Huh?'' Danny opende langzaam zijn ogen en zag Chris, Starmona, Lola, Wendy, en Ralph om hem heen staan. Naast hem lag Mark op de grond. ''Is hij... dood?'' vroeg Danny aan Starmona, die rechts van hem stond. ''Nee, buiten westen''. Starmona glimlachte. ''Door Wendy's make-up tas''. Triomfantelijk hield Wendy haar beautycase omhoog. Ondertussen pakte Ralph Danny's arm vast om hem omhoog te helpen, maar schrok toen Danny het uitschreeuwde van de pijn en liet snel zijn arm weer los. ''Gaat het?'' vroeg hij bezorgd. Chris kwam aanzetten met wat bladeren en het touw dat Mark had gepakt, en wikkelde de bladeren om Danny's arm heen. ''Je moet je arm niet te veel belasten'' zei hij terwijl hij de bladeren stevig vast bond. Danny knikte en ging met wat ondersteuning van Lola en Starmona overeind staan. Zijn arm voelde vreemd aan, alsof het verdoofd was.

''Waar moeten we eigenlijk heen?'' vroeg Wendy aan Ralph, die de kaart bij zich hield. Ralph nam de kaart tevoorschijn en vouwde hem open. Hij bestudeerde de kaart aandachtig. ''Hmmm... We moeten naar het dromenmeer'' verklaarde hij uiteindelijk. ''Goed, laten we gaan dan'' zei Wendy terwijl ze haar tassen al oppakte van de grond. ''Nu?'' vroeg Lola, verbaasd over dat Wendy meteen al weg wou. ''Maar het is midden in de nacht!'' ''We moeten nu gaan, en snel, voordat Mark weer bijkomt. Wie weet wat hij dan probeert'' legde ze uit, waarop Ralph instemmend knikte. De anderen pakten nu ook hun spullen, maar Lola bleef twijfelend staan. Ze staarde naar Mark, die buiten westen onder de boom lag. Starmona kwam naast haar staan. ''Wat is er?'' vroeg ze haar vriendin toen ze merkte dat ze niet mee kwam. Chris ging ook bij hen staan. Nog voordat Lola Starmona antwoord kon geven bukte Chris zich om het zwaard dat bij Mark op de grond lag te pakken. ''Hij zal het toch niet nodig hebben'' zei hij met een vluchtige glimlach naar de meiden terwijl hij het zwaard in zijn handen nam en ermee weg liep. ''Komen jullie ook mee?'' Starmona knikte op zijn vraag en liep achter hem aan. Ze draaide zich even om naar Lola om op haar te wachten. ''Ik kom er zo aan'' zei Lola haastig. Ze bukte zich door haar knieën om naast Mark te zitten. ''Ik kom terug voor je als we de sleutel hebben, dat beloof ik je'' fluisterde ze zachtjes tegen hem, niet dat hij het überhaupt kon horen. Ze boog zich naar hem toe en gaf hem een kus op zijn wang. Daarna stond ze op en liep ze naar Starmona toe, die nog steeds op haar stond te wachten. Samen liepen ze achter de anderen aan.