Hoofdstuk 1.

13 1 0
                                    

Het begon op een regenachtige avond. Sam, Cathy, Danny, en Chris, de leden van de Monster Buster Club, zaten met zijn vieren in het clubhuis. Het was half negen en ze hadden nog ruim een halfuur voor ze zich op school zouden moeten melden. Meneer Foster zou hen namelijk donkerobservatielessen geven, en daarom moesten ze de hele nacht op school blijven. Ondertussen zat Danny ongeïnteresseerd op zijn pen te kauwen, Sam en Cathy maakten samen hun huiswerk, en Chris zat op de spelcomputer 'Alien Fighter 3' te spelen. ''Waar blijft Lola eigenlijk?'' vroeg Danny terwijl hij een pauze nam van het kauwen, zijn pen in de lucht houdend. ''Ze had hier allang moeten zijn''. ''Ze zal zo wel komen'' antwoordde Chris zonder op te kijken van zijn spel. Precies op dat moment werd de deur van het clubhuis met een harde klap open gegooid. Zoals Chris al voorspeld had was het inderdaad Lola, maar dit keer was ze niet alleen. ''Raad eens wie ik heb meegenomen?'' riep ze vrolijk terwijl ze het clubhuis in stormde. Aan haar arm sleepte ze een meisje met paars gekleurd haar mee. ''Starmona!"' riep Cathy meteen uit bij het zien van het meisje. Ze sprong op van haar huiswerk om haar alien vriendin een knuffel te geven. ''Starmona blijft twee weken bij mij logeren'' legde Lola uit. ''Omdat het bijna vakantie is''. Starmona zwaaide naar de anderen toen Cathy haar eindelijk los liet. ''Hé Sam, Danny, en...'' Ze pauzeerde even en er verscheen een lichte blos op haar wangen toen haar blik op de jongen bij de spelcomputer viel. ''...Chris'' sprak ze tenslotte zijn naam uit, en sloeg haar ogen neer. Al snel herstelde ze zich weer. ''Leuk om jullie weer te zien'' zei ze. ''En het wordt nog beter!'' ging Lola weer verder. ''Trent heeft gezegd dat er een uitzondering gemaakt mag worden zodat Starmona mee kan vanavond!'' Trent was de oudere broer van Lola, en hun leraar geschiedenis. Plots viel haar oog op de gameconsole van Chris. ''Is dat Alien Fighter 3?!'' riep ze enthousiast en griste er een tweede controller bij. ''Ik wil ook meedoen!'' Chris haalde zijn schouders op. ''Mij best, maar mij kan je toch niet verslaan''. Er verscheen een brede grijns op zijn gezicht. ''O, echt wel!'' klonk het terug van Lola, gevolgd door een aantal schietgeluiden uit de televisie. Danny gaapte. ''Kan het wat zachter? Ik probeer hier... euh...'' ''Op je pen te kauwen'' maakte Sam al lachend zijn zin af. Danny's hoofd werd knalrood en hij stopte snel zijn pen weg. ''Gewonnen!'' brulde Chris juichend, en keek met een grijnzend gezicht naar Lola, die met armen over elkaar geslagen en een boos gezicht haar controller aan de kant smeet. ''Ik zei toch dat ik beter was''. Hij gaf Starmona, die achter hem stond mee te kijken, een high five. Sam lachte bij het zien van de twee. Ze stopte haar huiswerk terug in haar tas. ''We kunnen maar beter naar school gaan, als we niet opschieten komen we nog te laat''. Cathy volgde haar voorbeeld, en Chris liep al naar de deur. Hij haalde diep adem. ''Wie het laatste op school is is een sukkel!'' riep hij snel, en rende er vandoor. ''En wie het eerste op school is is een nerd!'' riep Danny hem na, maar Chris hoorde het al niet meer. Lola gaf Danny een high five en de groep ging met zijn vijven op weg naar school.

Toen ze eenmaal bij de school aankwamen stond Chris op het schoolplein al naar het groepje te zwaaien. Danny stootte Lola aan. ''Kijk, daar heb je de nerd'' fluisterde hij in haar oor, waarop ze beiden in lachen uitbarsten. Chris trok een raar gezicht bij het zien van de twee maar besloot het er maar bij te laten en ging een gesprek aan met Starmona terwijl ze naar binnen liepen. Ze moesten zich melden bij lokaal 118. Cathy was de eerste die de deur opende, maar bleef verbaasd staan in de deuropening. Danny kwam naast haar staan en begreep meteen haar verbazing. De enige aanwezigen in het lokaal waren de directrice; mevrouw Rollins, Mark, Ralph, Roy, Jeremy, en Wendy. ''Waar is de rest van de klas?'' stamelde Danny. ''Op bijzondere wijze zijn ze allemaal ziek, evenals meneer Foster'' antwoordde mevrouw Rollins hem. ''Misschien wel de Fuzzeliaanse kiepergriep!'' riep Cathy uit. Starmona knikte instemmend. ''Die is heel besmettelijk! Ik ben er wel eens ziek van geweest'' Sam schoof snel haar handen voor de mond van beide meiden. ''Stil! Anders verraden jullie de MBC nog!"' siste ze, waarop Cathy en Starmona beiden hun mond hielden. Gelukkig voor hen had mevrouw Rollins het niet gehoord en had ze het drukker met andere dingen. ''Zitten jullie'' beval ze hen. Snel namen ze plaats op hun zitplekken. Lola ging naast Mark zitten, Chris naast Danny, en Cathy naast Sam. Aangezien Starmona geen vaste zitplaats had ging ze maar naast Wendy zitten. Het was dat of naast Jeremy, en als ze dan toch de keus had ging ze liever voor Wendy.

Mevrouw Rollins keek de klas rond en slaakte een diepe zucht. ''Aangezien meneer Foster ziek is zit ik daarom de hele dag... euh nacht, met jullie opgescheept''. ''Het is voor ons net zo erg als voor u hoor, mevrouw, dus u kunt ons net zo goed vrij geven'' opperde Ralph, maar mevrouw Rollins was het daar niet mee eens. ''Daar komt niets van in! Als ik jullie vrij geef worden jullie nooit een goede soldaat! Euh... ik bedoel, dan krijgen jullie nooit een goede baan later!'' Mark ondersteunde verveeld zijn hoofd met zijn hand. ''Ik hoef geen baan, ik ben toch al rijk'' antwoordde hij ongeïnteresseerd. ''Niet iedereen is zoals jou hoor, Mark. Sommige mensen willen hier wel wat leren'' merkte Sam geïrriteerd op. ''Nee, gelukkig is niet iedereen zoals hem'' fluisterde Danny tegen Chris, zacht genoeg zodat Lola het niet kon horen. ''Ahum!'' Mevrouw Rollins verhief haar stem. Ze liep ongeduldig voor het bureau heen en weer. ''Stil zijn en luisteren, dan beginnen we met de les!''

A/N: Het eerste hoofdstuk is wat kort en is eigenlijk meer een inleiding tot het verhaal. Het verhaal begint eigenlijk pas echt bij hoofdstuk 2, maar ik wilde het liever een hoofdstuk noemen in plaats van een inleiding.

❥Monster Buster Club NEXT: De Film ✧Nederlands✧Where stories live. Discover now