The Land Of Mighty Colors

02: Brozo Village

Buong gabi akong hindi makatulog dahil iniisip ko parin si mom. Kung anong nangyari sa sagupaan niya sa grupo ni Felix.

Kumusta na kaya siya? Alam kung magkikita pa kami, pinanghahawakan ko ang mga salitang binitawan niya. I believe that she'll find me and I will forever hold into that.

Napalingon ako kay Raven, pansin kong hindi rin siya natulog magdamag at tanging si Cherry lamang ang nakatulog sa amin, he is so serious and I can't read his expression. It's emotionless.

"Ano palang ginagawa mo roon nung time na sinugod ako ng mga Junken Raven?" I asked him, I tried to be friendly with him because I owed him my life.

Sandali siyang napatingin sa akin and I was froze by his aura. He's kinda scary because of his coldness. Binawi niya ang tingin niya at hindi niya ako sinagot.

I tried to understand him, dahil baka ayaw niya nang kinakausap siya. "Pero thank you pala sa pagligtas mo sa akin."

"You're Welcome." Napataas ang kilay ko at napangisi dahil sa wakas ay nagsalita na siya.

Okay na sa akin yun atleast nagsalita siya kahit konti. Akala ko talaga tuluyan na siyang napipi.

At bago kopa makalimutan, agad kong hinanap ang mapa. Shit! Naiwala ko ata. Kinapa kapa ko pa ang bulsa ngunit wala akong makapang papel.

"A-ah Raven, may nakita kabang mapa?" I asked him again umaasa na baka nakita niya.

"Hindi." He said directly.

Napasabunot ako sa sariling buhok dahil sa katangahan, siguro nabitawan ko iyon nung time na sinasakal ako ng itim na usok dahil sa mga mapang trip na mga Mighty Junken.

Shit!

"Don't worry, you don't need that map, We know the location of the portal." This time ay tumingin na siya sa akin siguro na bo-bother siya sa uneasiness ko.

Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya.

When the sun rise, Cherry woke up. She stretch her arm and when she saw me, she greeted me a good morning also to Raven. I smiled at her and I greeted her back.

Ilang minuto pa at nagsalita si Raven

"Let's go." Cold niyang utos. Even if he said it in a low voice, I could really sense authority from it.

Despite of his character, I could assess that he has a good and pure heart. Hindi lang siya siguro marunong kung papaano niya maipapakita ang paki niya sa mga taong nakapalibot sa kanya.

Agad akong tumayo at sumunod kay Raven, nagulat pa ako nung biglang isinukbit ni Cherry ang braso niya sa braso ko. Napangisi ako sa ginawa niya at todo naman siya sa pagpapa-cute.

Wala pang mahigit isang oras at nakarating kami sa bulwagan ng kweba. I was astonished by what I am seeing right now. It is a white portal na binubuo ng puting usok.

"Yehey! Uuwi na tayo! Makakain na ako!" Cherry is jumping in so much glee.

Nag-aalangan pa ako na pumasok dahil parang kinakabahan ako. Napatigil si Cherry ng mapansin akong nanginginig.

Masisisi ba nila ako, this is my first time seeing a portal and it giving me chills. Hindi panga ako nakaka-move on sa mga nasaksihang mga kakaiba na akala ko sa telebisyon ko lang makikita.

"Wag matakot ate. Nandito naman kami ni kuya!" She tried to lighten up my mood pero umuurong talaga ako.

Raven furrowed his brows and unexpectedly, he comes to me and grabbed my right hand. Wala na akong nagawa at nagpatangay nalamang pati si Cherry ay natangay rin dahil nakakapit siya sa braso ko.