Renji, The Aswang Slayer

Si Renji Ang Dahilan

Lumipas pa ang ilabg sandali at nakapatong pa rin ang kanang kamay ni Renji sa sulo ni Rona. At sa pagkakataong iyon ay nagkatitigan ang magpinsan at hinsmdina nila namalayan na malagkit na ang tingin nila sa isa't-isa.

"Abak ng!!!... Hoy!!! Baka kayo ang magkatuluyan sa ginagawa nyong iyan!!!!??..." Pabirong sigaw ni Ronnie Kina Rona at Renji habang nakatayo sa isang malaking tipak ng bato at malayo kina Rona at Renji. At sa pagkakataong kyon ay nagulat nalang sina Renji at Rona sa sinabi ni Ronnie. At napabitaw nalang si Renji sa pagkahawak niya sa ulo ng kanyang pinsan sapagkat nakaramdam ito ng matinding hiya sa kanyabg pinsan.

"Pa - - - -Pasensiya ka na po ate Rona kung napatitig ako sa iyo.. Hi - - - - - Hindi ko sinasadya.. Pasensjya na talaga!..." Nakaykong wika ni Renji hababg namumula na ang mga pisbgi sa sobrang hiya. At sa pagkakataong iyon ay nilapitan ni Rona sumi Renji at iniangat abg ulo ng binata.

"Sorry din Renji, kasalanan ko rin naman kase... Nagamit ko kase sa jyo ang mapabg-akit na mata ng angkan nakinabibilabgan ng akibg ina!..." Tugon naman ni Rona kay Renji.

"Ha!!?.. Ano po ang ibig mong sabihin ate Roba!!?.." Nagtatakang tanong ni Renji sa kanyang oinsan.

"Abg mama ko kase ay bagmimula sa abgkan bg mga Asaitono, abg angkan ng mga mabuburmting Aswabg na may kakayahabg mabghipnotismo ng kalaban. At ang pinakabmatinding kapangyarihan ng angkan ng aking ina ay ang pang-aakit sa pamamagumitan ng kanilabg ng mapang-akit na nga mata.. Ginagamit nila ang kanilang mga mapabg-akit na mata upabg madali nilang mapaslang ang kanilang kalaban!.." Pakiwanag ni Rona kay Rrnji habang hawak-hawak pa rin ang ulo ng binata. Atvsa pagkakataong iyon ay oumanatag na ang loob ni Renji sapagkat nauunawaan kiya ang sinabi ni Rona.

"Kaya pala hindi ko naligilang tumibgin sa iyo kanina!.." Nakangiting tugon ni Renji kay Rona. At maysmaya ay binitawan na ni Rona abg ulo ni Renji at pagkatapos ay inakbayan niya abg binata, at sabay silang lumakad papalapit kay Ronnie. At nabg makalapit na sina Rona at Renji kay Ronnie ay nakita ni Renji na ang mga mata ni Ronnie ay kapareho ng nga mata ni Rona.

"Siya bga pala, bakit narito po kayong dalawa?" Tanong ni Renji sa dalawa habang nakatibgin pa rin ito kay Ronnie.

"Gusto kase naming dalawin sina lolo Mauro at lola Rita!.." Tugon namin ni Ronnie kay Rrnji.

"Matagal na kase kaming hindi nakakadalaw sa kanila mula nang linagbawalan kami ng aming ama na pumunta dito..." Dugtong naman ni Rona sa sinabi ni Ronnie.

"Aah... Gano'n po ba??... Jubg gabo'n ay tara na po!... Sabay-sabay na po tayong magtungo sa kaharian para makita nyo na po sina lolo at lola!..." Anyaya ni Renji sa kanyang mga pinsan. At tumabgo naman sina Ronnie at Rona bilabg pagsabg-ayon. At ilang sandaki pa ang mumipas ay nagsimula nang maglakad sina Ronnie, Rona, at Renji patungo sa kaharian ng Medesia. At habanng naglalakad ay tuloy pa rin abg pag-uusap ng tatlo. At pagkaraan ng kimang minuto ay narating na nina Ronnie, Rona, at Renji ang kaharian. At doon ay naabutan nila sina Haring Mauro, Reyna Rita na nag-uusap sa labas bg kaharian, at pinag-uusapan ng mga jto ang paghirabg sa mga bagong mga pinuno ng abgkan ng mga Adamhan.

"Nahal na Hari at mahal na Reyna. Sa palagay ko po ay maaari na po tayo g maglagay ng mga batang linuno ng inyong angkan kasabay po ng paghirang bagobg apat na linuno ng ng inyong angkan!?" Wika ng Oinuno Ng Hukbong Sandatahan Ng Medesia. At ang sinabing iyon ng Linuno Ng Hukbong Sandatahan Ng Medesia ay sinang-ayunan ng lahat pati na sina Haring Mauro at Reyna Rita.

"Tama abg ang mongkahe ng Linuno Ng Hukbong Sandatahan Ng Mefesia. Maglalagay tayo bg mga batang linuno ng angkan ng mga Adamhan kasabay ng paghirabg sa nga bagong apat na linuno ng abgkan para kung sakaking abala ang apat na linuno ay nariyan ang mga batang linuno para subaybayan abg buong angkan!." Tugon naman mi Haring Mauro sa sinabi ng Pinuno Ng Hukbong Sandatahan Bg Medesia. At mayamaya ay dumating ang mensahero na isinugo ni Haring Mauro sa Meditaña.

"Mahal na Hari at mahal Reyna, magabdabg bamita po!.. Tinanggap po ng hari ng Meditaña ang inyong planong pakikipag-ayos at pakimipagkasundo! At bukas na bukas din po ay magtutubgo po sila rito para pormal na makipag-ayos at makipagkasundo sa inyo!" Natutuwang wika ng mensahero kina Haring Mauro at Reyma Rita. At ang sinabi ng mensahero ay ikinatuwa ng lahat.

"Kung gayon ay ipag-utos sa mga tagapagkingkod na ayusin at pagandahin ang kaharian para maging kaaya-aya ito ss atng mga bisita!" Wika ni Reyna sa Linuno Bg mga Tagapagkingkod Ng Kaharian.

"Masusunod po mahal na Reyna!.." Tugon naman ng Pinuno Ng mga Tagapaglingkod Ng Kaharian. At sa pagkakstaong iyon ay dali-daling nagtungo sa loob ng kaharian ang Linuno Ng Mga Tagapaglingmod Ng Kaharian at mahinahon niya ibutusan ang mga tagapagmi gkod ng kaharian na ayusin at pagandahin ang buong kaharian at agad namang sumunod ang mga tagapaglingkod.

"Hay! Sa Wakas!... Matatapos na rin ang hidwaan sa pagitan ng ating angkan at ng angkan ng mga Avara!" Natutuwang wika ni Haring Mauro vhabang nakaakbay sa kanyang asawa.

"Oo nga eh!.. At sino nga naman ang mag-aakala na si Renji ang fahilan para magkaayos abg dalawang angkan?!" Tugon naman ni Reyna Rita kay Haring Mauro habang nakatingin kay Renji. At sa mga oras na iyon ay napangiti na lamang si Renji sa sinabi ng kanyang lola at hindina nagsalita pa.