The Omega Revolution • Jikook • Çeviri

Yirmi üç ;

(küçük önemli notlar: 1.hyungwon ve hyunwoo iki ayrı kişiler, hyunwoo omega lider hyungwon ise okuduğunuzda göreceksiniz. 2.iki tane hoseok var biri bizimki namjoonla evli doğum yapan hoşik, diğeri de yanlış hatırlamıyorsam monsta x hoseok, 3.general ve kumandan da baba oğullar, şu anda devletin başındaki yani oğul olan kumandan)
(küçük bir özet geçmek çok değil ama biraz mantıklı gibi sanki... en son kuzeyli asilerle tünellerdeydiler. kumandan bunların yerini bulduğu için üs'ten kaçıp tünellere gitmişlerdi.)

KUMANDAN

Hyungwon havayı koklarken eli tüy gibi hafif bir şekilde sert duvarda geziniyordu. Etrafında sıçanlar oraya buraya sıçrarken ayak bileklerine değiyor, hassas bıyıkları tenini gıdıklıyordu. Gülerek samimi bir uyarı mırıldandı.

"Üstesinden gelemeyeceğiniz şeye dokunmayın." diye azarladı fısıltı ile. Sessiz olmak için duyduğu hassasiyet duvarlarda yankılanan bir kahkaha atmasıyla önemini yitirdi.

Ayakları onu doğru kapıya götürürene dek nefes nefese kalmıştı, göğsünün derinlerinden kopup gelen kahkahalara engel olamıyordu. Birisi ona her zaman komik biri olduğunu söylemişti. Tabi yalnızca bazı zamanlar bu böyleydi. Diğer zamanlarda ise... pek hatırlamıyordu. Kapı inildeyerek açıldı ve Hyungwon kapının sesini engelledikten sonra içeri girdi. Eski şehrin kanalizasyon sistemine doluşan kemirgenler gibi, ışıktan nasıl kaçınması gerektiğini uzun bir süre önce öğrenmişti omega. Gölgelerde rahatlıkla hareket ederdi ve bu renksizlik nasılsa yalnızlıkla geçen hayatını göz ardı etmesine yardımcı olurdu.

Çok iyi bildiği yola döndüğünü farkettiğinde "En iyisi için,"  fısıldadı Hyungwon. "Aslında hiç de yalnız değiliz." diye ekledi. Narin elleri boynundaki asker künyesini buldu.

Omega her zamanki rutinini tekrar etti, uzun mesainin ardından midesi gurulduyordu. Günün hangi zamanı olduğundan emin değildi, yeryüzündeki zamanı takip etmeyi bırakalı oldukça zaman geçmişti. Ancak guruldayan midesi akşam yemeği zamanının geldiğini söylüyordu. Biraz konserve topladı, içindekileri tavaya döktü ve onları ısıtırken sohbet etmeye başladı. Kimsenin ona cevap verdiği yoktu ama omeganın umrunda değildi. Artık alışmıştı.

Kırmızı ışıklar yanıp sönmeye başladığında Hyungwon karıştırıp hazırlamayı başardığı yemeğini midesine indirmenin ortasındaydı. Aniden aydınlanan kırmızı renk ile Hyungwon, gözlerini ona yeniden oyun oynuyorlar zannederek kırpıştırdı. İlk başlarda çok fazla oluyordu. Sesler azaldıkça omuzlarını silkti ve eriştesini höpürdeterek yemeye devam etti. Ancak ışık, tekrar ve tekrar yanıyordu. Israrcıydı.

Hyungwon gözlerini ışığa dikti.

Beyni bağlantı kurmakta oldukça yavaştı fakat sonunda o bağlantıyı kurduğunda akşam yemeği masanın üzerine savruldu. O kontrol odasına açılan kapıya aceleyle atılırken yemeği yere damlıyordu.

İçeri girdiğinde kırmızı ışık gözbebeklerine doldu, zifiri karanlıkta güzel duruyordu. Omega ilerlemeye çalıştı ancak buraya alışkın değildi, sandalye olduğunu düşündüğü bir şeye çarptı. Parmakları kendinden emin olmayan bir şekilde düğmeyi bulmak için duvara ulaştığında titriyordu. Düğmeye bastığında ışık etrafı aydınlattı, Hyungwon yere çökerek yüzünü elleri arasına aldı ve sızlandı.

Bu sadece birkaç dakika -asır gibi- sürmüştü, hemen ayağa kalktı ve gözlerini kırparak toplanan gözyaşını dağıttı. Kontrol panelindeki kırmızı ampule doğru ilerlerken bu sefer kendinden daha emindi. Dikkati ellerinin ne kadar solgun olduğunu farketmesi ile dağıldı.

"Kar tanesi kadar bembeyazım." diye fısıldadı, ellerini ters çevirdi ve avuç içlerindeki derin çizgileri inceledi. "Uzun zaman oldu."

Omega sonrasında kendini tamamen işine verdi. Oturdu, düğme anahtarlarını yukarı kaldırdı ve sistemi yeniden başlattı. Arada bir önüne, bazen de kırmızı ışıklara bakıyordu. Bilgisayar yıllardır içinde olduğu uykudan ağırkanlı bir şekilde uyandı ve ses çıkartarak açıldı. Hyungwon kameraların açılıp açılmadığını dudaklarını ısırarak kontrol etti, gözleri her köşeye ulaşıyordu ve aydınlıkta kendini gergin hissediyordu.