🖤უგულო ადვოკატი 🖤

🔪ოცდამეექვსე👀🩸

ჯივუს pov:

- გისმენ ლუ...

ლუ- ის ბიჭი ვინიყო?...

- მაკნე...

ლუ- აჰა იმედია მასთან არ მღალატობ ხო...

- ნუ სულელობ იდიოტო... კარგი ქენი რო სახელი მოატყუე...

ლუ- აბა რაა ჭკვიანი ბიჭი გყევარ...

- კარგი საქმეზე გადადი რატო მირეკავდი...

ლუ- მოკლედ... ბატონი კონი ბრიტანეთიდან ბრუნდება და პირდაპირ კორეაში ჩამოვა... შენი ნახვა უნდა და იცოდე არ დააღალატო...

- აჰაა ანუ მამიკო მომდის...

ლუ- კი პატარავ... მამაშენი მალე დაბრუნდება და იცოდე რა საქმეც დაგავალა მალე შესრულებული დაახვედრე...

-ნახევარზე მეტი უკვე გავაკეთე... ახლა ბონის ხელში ჩაგდებაღა მინდა...

ლუ- მაგიტომაც მიყვარხარ პატატავ...

- შემახსენე რო გნახავ ენა ამოგაგლიჯო და უკანალში გაგთხარო...

ლუ- როგორც მარგარიტას უქენი ხო ჩემ გამო

- ნუ იბრალებ შენ გამო არაფერს ვიზავ...

ლუ- არც გაატრაკო...

- ყლეო დრო რამდენი მაქვს...

ლუ- 5 დღე...

-კარგი წავედი მივხედო ამ ცინგლიანებს...

ლუ- კარგი ფაჩარო მიდი მიხედე შენ მაგათ...

ტელეფონი გავუთიშე და ოთახში დავბრუნდი ჯეიქეი შევამჩნიე ჩაფიქრებული იჯდა და რაღაცნაირი შტერი სახე ჰქონდა...

-რაგჭირს...

ჯკ- არაფერი

ახლოს მივედი და ჩავეხუტე.. ტუჩებში მაკოცა და მუხლებზე დამისვა... თავის მხარეს შემატრიალა და ჩამეხუტა..

ჯკ- რამეს მიმალავ?...

- საიდან მოიტანე...

ჯკ- უბრალოდ ასე მგონია... რო რაღაცას მიმალავ...

- არაფერს გიმალავ... უბრალოდ დამიჯერე მოვა დრო და ბევრ რაღაცას გაიგებ ჩემზე... უბრალოდ ახლა არა...