Cesur Velet (bxb)

• 58. Bölüm •

"Burhan?" Diye sesli bir şekilde bağırdı Kemal.

"Hoo!" Diye nereden çıktığı belirsiz bir ses geldi. "Buyur abi?"

"Ofis açık, çıkarken orayıda kontrol edersin."

"Tamamdır abi."

Elini belime koyup yürümem için destekledi. Beraber arabasının yanından geçtiğimizde arabayla gitmeyeceğimizi anlamıştım. Zaten toplasan buradan eve 5-10 dakika sürüyordu. Sessiz geçen bir kaç dakikanın sonunda evin önüne gelmiştik.

Toparlayamadığım modumun negatifliği üstümde kalırken yetmemiş Kemal'e de bulaştırmıştım. Ama isteyerek yaptığım bir şey değildi, bazen kontrol edemediğim şekilde hassas davranıyordum. Bugün yaşadığım şeyler ise bana ağır gelmişti. Muhtemelen Okan bu halime "Abartma amına koduğum." Derdi ama kontrol edemiyordum ki...

Herkesin bünyesine ağır gelen şeyler farklıydı. Kimisine göre benim sıkıntı yaptığım şey gülüp geçilebilecek bir şey olabilirdi, buna alınmazdım ama ona ağır gelen şeyde benim gülüp geçeceğim bir şey olabilirdi. Yani kimse kimsenin acısını küçümsemesindi.

Anahtarıyla kapıyı açan Kemal'in arkasında sessizce bekledim. Açtığı kapıdan içeriye geçmeden önce kenara çekildi ilk benim geçmem için. İçeri girdim, arkamdan da Kemal.

Salondan gelen seslerle annemlerin oradan olduğunu anlamıştım. Tam içeriye doğru gidecekken son anda durup ceketine çıkaran Kemal'e döndüm ve yanına adımladım.

Tam önünde durup kafamı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım.

"Sarılsana bi."

Sorgulamadan boynuma sardı kollarını ve sarıldı. Artık daha iyidim

İçim gidiyordu benim bu adama.

"Oğlum siz mi geldiniz." İçeriden Neriman teyzenin bağırmasıyla Kemal'den ayrıldım yavaşça.

"Aa Kemal hoş geldin."

Anında çatılan kaşlarımla birlikte hızlıca salon kapısının girişindeki sese çevirdim bakışlarımı.

Bu kızın burada ne işi vardı?

Az önce vücudumu saran tüm huzur bu kızı görmemle uçup gitmişti.

Kemal sadece benim anlayabileceğim bir tedirginlikle bana baktı ve kıza sadece başını sallamakla yetindi.

Aferin yiğidim benim.

"Ben de tatlı yapmıştım onu getirdim." Cilveli bir şekilde gülüp omuz silkti garipçe. "Geçen beğendiğin tatlıdan."

Allah'ım kafayı yiyeceğim!

"Sağolasın." Dedi Kemal sert sesiyle.

Hızlı bir şekilde Kemal'e döndüm kaşlarımı çatarak, Ne? Dercesine yüzüme baktı.

"Sende hoş geldin. Aşkındı değil mi?"

Düz bir ifadeyle kıza döndüm. "Hı hı Aşkındı."

"Naber ufaklık?"

Gerilmeye başlayan sinirimle birlikte yapmacık bir şekilde gülüp "İyiyim teyzecim, sen nasılsın?" Dedim.

Anında bozulan yüzüyle gülümsemeye çalıştı. "Ya ne teyzesi, o kadar yaşlı mı gözüküyorum Aşkın?"

"Evet, geçen de söylemiştim hatta."

İsmimi söylemesi bile aşırı derecede tilt ediyordu şu an beni. Belki abartıyordum ama özellikle bugünün üstüne bu kızın karşıma çıkması hiç iyi olmamıştı.