• 58. Bölüm •

34.6K 2.5K 1.2K
                                    

Selamün aleyküm yavrular.

Bakınız Aşkın ve Kemal👇🏿

Bakınız Aşkın ve Kemal👇🏿

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🐿

Gözlerimi zorlukla açtığımda ilk başta nerede olduğumu algılayamadım. Bir kaç kere gözlerimi kırpıştırıp, kafamı yaslı olduğu yerden kaldırdım.

"Bebeğim?"

Hala Kemal'in kucağındaydım. Kucağından tamamen doğrulup tek gözümü yumruk yaptığım elimle ovuştururken, açık olan gözümle Kemal'e baktım.

"Uyumuşum ben."

"Uyumuşsun sen." Derken dudağın bir tarafı yukarı kıvrılmış, tek eliyle önüme düşen saç tutamlarımı arkaya doğru taramıştı.

Yumruğumu gözümden çekip uyku mahmuru bir şekilde etrafa baktım. "Akşam mı olmuş?"

"Akşam olmuş." Belimi okşayan eliyle ona doğru döndüm. Yüzündeki hala asılı duran gülümsemeyle bana bakıyordu. "Annemler merak etmiştir."

"Ben haber verdim." Dedi hala beni izlerken. "Annen aradı daha doğrusu. Baban bu gece yokmuş akşam yemeğine bize geçmeni söylemek için aramış, o ara söyledim."

"Anladım." Diye mırıldandım. Aşırı derecede yorgun hissediyordum.

"Aşkın?" Kemal'in sorgulayan sesiyle ona doğru döndüm.

"Hı?"

"İyi misin bebeğim?"

"Hı hı." Diye sessizce onaylayıp yavaşça kucağından kalkmak için hareketlendim.

Çok yorgun hissediyordum.

Herhangi bir müdehalede bulunmadan kalkmama izin verdi. Benden hemen sonra ayaklanıp kapının yanındaki askıya yürüdü ve ceketini geçirdi üstüne. Bana döndüğünde üstümdeki kısa kolluya baktı, askılıya tekrar dönüp lacivert hırkayı eline aldı ve bana doğru yürümeye başladı.

Yanıma geldiğinde bir şey demeden hırkayı bana giydirmeye başladı.

Çatılmış kaşlarına tezat sakin çıkan sesiyle "Asma artık şu yüzünü." Dedi.

"Bilerek olmuyor." Dedim dudaklarımı büzerek.

Kollarımı giydirdiği hırkanın fermuarını geçirdi ve boğazıma kadar çekti. Fermuarı bırakmadan gözlerimin içine baktı ve sert bakışlarıyla beklemediğim bir atak yaparak dudaklarımı yaklaşıp sıkı bir öpücük bıraktı.

"Kimse istemediğin bir şey için seni zorlamayacak, o yüzden..." gözlerime bakarken "Asma yüzünü." Diye tamamladı.

Başımı yavaşça salladım.

"Güzel." Dedikten sonra kapıya doğru yürümeye başladı. "Hadi çıkıyoruz."

Arkasına takılarak ofisten çıktım. Merdivenlerden indik ve hava kararmasına rağmen hala çalışan insanların olduğu yere geldik.

Cesur Velet (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin