Torture (G×G)

CHAPTER 38 : Kidnapped.. Again?

A/N : If you don't like Girl×Girl.. don't read this. Read other stories ok?

NICK'S POV

Heira and I lived together for 4 years but we're still not married. It's just a normal day and we're on a vacation now.. Nandito kami sa tabing dagat ngayon kasama sila Shaira, Shine, at Jayze. Hindi namin nasama si Vera dahil busy daw ito sa Spain.

"Nick..", Heira called me and pulled me towards the beach hut.

"Huh? Bakit?", tanong ko rito at binigyan nya ako ng 'ganon' na tingin.

Lumayo ako sakanya kaunti.
"Hoy hoy hoy, magtigil ka Heira. Masasapak kita, nandito tayo sa dagat tapos ganyan iniisip mo.", napanguso ito sa sinabi ko.

Nang lumabas sya sa hut ay may biglang humila sakanya at nagpumiglas sya. Narinig ko ang pag laban nito ngunit biglang natahimik ang kapaligiran. Tanging ang agos ng tubig dagat nalang ang naririnig.

Hindi muna ako lumabas ng kubo dahil takot ako sa kung anong nangyari kay Heira. Naghanap ako ng bintana at sumilip para tignan kung naroon parin sila Shaira, Shine at Jayze ngunit wala na sila roon.

Sh*t!! Anong gagawin ko!

Kinapa ko ang phone ko para tumawag sana ng pulis ngunit naiwan ko ito sa sasakyan at kailangan ko pang lumabas ng kubo para kunin ito.

What am I gonna do?!!

Habang nagpapanic ako ay may nga matatangkad na lalaking nakasuot ng long sleeve na itim na damit at naka sombrero ito.

Hawak hawak ng isa si Heira na walang malay sa isang kamay nya. Maya maya ay may pumasok na isa at binuhat ako palabas. Nagpumiglas ako ngunit mas malakas sila kaysa saakin at sumigaw ako.

Tinawanan lang nya ako. May mga kasama ito at hawak rin nila sila Shine, Shaira at Jayze habang wala ring malay.

Parang kelan lang ng makidnap ako, ngayon makikidnap nanaman ako!!

May panyong tinakip ang lalaki sa ilong ko at ginawa ko ang lahat para hindi iyon malanghap ngunit hindi ko rin natiis at nalanghap ko iyon kaya nawalan ako ng malay.

 
 
"NICK!! NICKKK!!", sigaw ni Heira upang magising ako. Minulat ko ang mga mata ko at napatingin ako kay Heira habang natatakot.

Nakatali ang mga kamay at paa naaming lima.

"What's happening Heira..", mangiyak iyak na sabi ko.

"Shhh, don't cry, don't cry.. We're gonna get out of here..", she said. She tried to go near me.

Pagkatapos ng ilang minuto ay may narinig kaming mga yabag ng paa papalapit saamin, binulong nito saakin na abutin ko ang tali ng mga kamay nya at alisin ito ngunit biglang bumukas ang pinto ng silid.

"Woah woah woah, ano sa tingin nyo ang ginagawa nyo?!", sabi ng isa at may hawak itong baril. Tinutok saamin at sinenyasan ang mga kasama nyang ipaupo kami saka itali sa mga upuan roon. Hindi pa gising ang tatlo namin kasama kaya kami lang ni Heira ang pinaupo at tinali sa upuan.

"SHAIRAAA!! SHINEEE!! JAYZEEEE!!", sigaw ko sa tatlo ngunit nairita ang lalaki at binaril ang tatlo.

"NOOOOOO!!", I screamed and cried as I watched their blood flow outside of their bodies.

No.. No.. No.. This is just a nightmare.. No.. This can't be..

"Any last words?", tanong ng lalaki saamin ni Heira.

"This is not the right place to ask you this but.. Will you marry me, Nick Chan?", malungkot na tinig ni Heira.

"Awwwww, so sweetttt.. sorry but I like to ruin weddings!! Specially proposals!!", sabi ng lalaki sabay ng pagputok ng baril.

Everything went silent.. Nabingi ako sa lakas ng putok ng baril.

I closed my eyes but I didn't feel any pain. Yeah, this is just a nightmare.. I don't feel pain..

I opened my eyes happily but when I saw Heira, I realized she's the one who got shot. I bursted into tears.

I was the only one left.

All of them are killed.. And my tears can do nothing about it.

Tinanggal nila ang mga tali namin at niyakap ko agad si Heira habang duguan. I hold her hand and it's still warm. I pressed my head against her chest but I didn't hear any heartbeats..

"I'm sorry I wasn't able to answer 'Yes' right before you died.. I'm sorry.. But I will marry you, Heira Sanz.. I will..", I said hopelessly. I cried and cried.

I regretted asking her why she always rush me to marry her.. I didn't knew what was coming for us. Kung alam ko lang sana na ganito ang mangyayari, matagal ko na sana syang pinakasalan at 4 na taon na sana kaming mag asawa ngayon.
Na enjoy pa sana namin ang mga huling sandali namin bilang mag ka isang dibdib..

"Awwww.. a tragic story.. I'm truly sorry, my condolences.", the man smirked then pointed the gun at me.

That's right, pull the trigger and kill me right here, right now..

I accepted my faith and welcomed the bullet on my chest. I felt the pressure of the bullet in my body and the blood flowing, gushing outside my body.

I regretted that I didn't marry her when we had the time..

(Not) THE END.

A/N : 2 updates to satisfy you guys, Yesh 3 am nah.. I messed my sleeping sched againnnnn. By the way, please vote and enjoy readinggg!❤️