Ceylan görüş alanına giren Seyit ile çırpınışlarını sonlandırırken Devran parmaklarını yavaşça Ceylan'ın kolundan çekti. Bir kaç adım Ceylan'dan uzaklaşırken çattığı kaşları ile karşısındaki adama bakmaya başladı. Ceylan ise bir Devran'a bir de Seyit'e bakıyordu. Tanışıyorlar mıydı?
Seyit sinirli bakışlarını Devran'ın üzerine sabitledikten sonra hızlı adımlarla ikisinin yanına ilerledi. Devran'ın tam karşısındaki durduktan sonra gözlerini düşmanının gözlerine sabitleyip sesiyle sokağı inletti.
"Özür dile!" Diye bağırdı Devran'a bakmaya devam ederken.
Ceylan kulaklarını kaplayan ses ile refleks olarak irkilirken anlamsızca Seyit'in yüzüne bakmaya başladı. Ne oluyordu şu an anlam veremiyordu.
"Sana ne oluyor ?" Devran karşısında bağıran adama anlamayan gözlerle baktı. Ceylan ile nereden tanışıyorlardı ne alakaları vardı diye düşünmeye başladı.
"Sana özür dile dedim." Seyit az önce söylediği sözü tekrarlarken ses tonu biraz daha alçak çıktı. Ceylan'ı Devran ile öyle görünce üstüne üstlük Devran'ın Ceylan'ı zorladığını anlayınca sinir tüm hücrelerine dolmuştu.
"Ne için özür dileyeceğim? Ayrıca sen ne hakla karışıyorsun bize?" Devran rahat bir tavırla karşısındaki adama cevap verdi.
Ceylan olanlara sessiz kalmış yaşadığı anın şokunu atlatmaya çalışıyordu. Seyit'in tepkisine anlam veremezken Devran ile nereden tanışıyor olabileceklerini düşünüyordu. Bir bu eksikti diye geçirdi içinden.
Seyit Devran'a burnundan soluyarak bakarken derin bir nefes aldı ardından tam konuşacağı sırada Devran'ın elini Ceylan'ın koluna koymasıyla bakışlarını o yöne çevirdi.
"Ceylan bir tatsızlık çıkmasın hadi gel konuşalım." Diyen Devran'ın sesi doldu kulaklarına.
Bu hareket daha fazla sinirlenmesine sebep olurken hiçbir şey yapmadan Ceylan'ın vereceği tepkiyi bekledi merakla. Gitmek istese durdurmaya hakkı var mıydı diye düşündü. Bir yandan da ikisinin arasındaki münasebeti merak etti. Ceylan'ın gözlerinin içine bakarak ondan gelecek tepkiyi bekledi.
Ceylan sert bir şekilde kolunu geriye doğru çekerken Seyit hoşuna gidercesine kısa bir an sırıtıp tekrar ciddi ifadesini takındı.
"Benim seninle konuşacak hiçbir şeyim yok." Dedi Devran'ın yüzüne bakmadan.
Devran Seyit'in karşısında Ceylan'ın yaptığı hareketi kaldıramazken Ceylan'ı kendine çekmek için elini uzattığı sırada Seyit'in Ceylan'ın elinden tutup arkasına doğru çekmesiyle bakışlarını karşısındaki adama çevirdi. Sinirli bakışlarını Seyit'in üzerine sabitledi.
Ceylan Seyit'in yaptığı harekete şaşırarak mavi gözlerini önce Devran'a ardından da Seyit'e çevirdi. Şu an Seyit onu koruyor muydu yoksa o yanlış mı anlıyordu diye düşündü.
"Gelmek istemiyorum diyor anlamıyor musun?" Seyit sert sesini tekrar ortaya çıkarırken derin bir nefes aldı. Ardından devam etti. "Şimdi Ceylan'dan özür dile sonra da siktir git!" Diye bağırdı.
"Dilemiyorum. Ceylan'ı almadan da bir yere gitmiyorum." Devran Seyit'i baştan aşağı süzdükten sonra " Ayrıca sen kim oluyorsun da karışıyorsun?" Diye ekledi.
Seyit sinirle iki elini Devran'ın yakasına getirip Devran'ın sırtını hızla duvarla buluşturdu. Ardından sertçe yakalarından çekiştirip dudaklarını araladı.
"Az önce kolunu sıktığın için zorla konuşmaya çalıştığın için istemediği halde ısrar ettiğin için en önemlisi de canını acıttığın için şimdi Ceylan'dan özür dileyeceksin. Yoksa senin o parmaklarını tek tek kırarım bir daha hiçbir şeyi öyle tutamazsın anladın mı!" Devran'ın yüzüne doğru kükrercesine konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZ MASALI
Fanfiction"Bu topraklar seni bana beni de sana düşman bellemiş!" Dedi Ceylan mavi gözlerini karşısındaki adama dikerek. Seyit Ceylan'ın üzerine doğru bir adım daha atarken Ceylan olduğu yere mıhlanmış gibi kıpırdamadı. Seyit işaret parmağını karşısındaki kad...
