🤍Kitaba başlama tarihi alayım 🤍
Gözlerimizi bu hayata ilk açtığımız andan itibaren başlar hikayemiz. Doğarız, büyürüz, yaşlanırız ve ölürüz. Kaç yıl süreceğini bilmediğimiz bu hikayede kaderimizi yazmak bazen bizim elimizdedir. Seçimlerimiz, yaptıklarımız, istediklerimiz bizim kaderimizi belirler. Bazense hiç istemediğimiz bir şey olur ve kaderimizi yazdığımız o kalem hiç ummadığımız parmaklarda hiç ummadığımız insanlar tarafından alıkonur ve bizim kaderimiz onların ağzından çıkacak tek bir söze bakar. İşte Ceylan ve Seyit'in kaderi de hiç ummadıkları en sevdiği insanların yaptığı bir hata sonucunda tamamen değişmişti. Kendi ellerinde zannettikleri kalem artık başkasının ellerindeydi. Kendi dudaklarının arasından çıkacağını zannettiği sözler artık başkalarının dudakları arasındaydı ve onlar bu hikayenin en masumuydu.
Helya ve Azad çıktıkları bu yolda, yaptıkları hatanın sonucunda en sevdikleri, canından can verecekleri insanların kaderini değiştireceklerinden habersizlerdi. Gözlerinin içine bakıyordu Azad, Helya'nın buğulu mavi gözlerinde kendi yansımasını görüyordu.
"Gerekirse bu yolda ölürüm yine de vazgeçmem senden" dedi sevdiği kadına.
Helya bu aşkın sadece ikisini değil en sevdiklerini yakacağından habersiz bir adım daha attı Azad'a olan aşkı için.
Ceylan abisinin yaptığı hataya karşılık inletti o güçsüz sesiyle avluyu. Seyit gördüğü kadının cesareti karşısında hayran kalmıştı ama Ceylan'ın gözü olanlardan dolayı hiçbir şey görmüyordu. Kaderini yazacak olan kalemi abisinin elleri arasına almasına haykırdı. Adaletsizliğe, sevginin bedelinin ya kendi hayatı ya da abisinin hayatı olmasına haykırdı. Bu zamana kadar dökülen kanların bile bu düşmanlığı durdurmaya yetmediğine haykırdı. Güçsüz çıkan sesi karşısında bir an bile pes etmiyordu. Seyit Ceylan'ın aksine kardeşi için siper olmuş her şeyi göze alabileceğini belli eden duruşunu genç kadının karşısına koymuştu. Tanımadığı, sevmediği bu kadınla evlenmek en son isteceği şeydi fakat bundan başka çözüm yolu var mıydı?
Peki ya ikisi de canından çok sevdikleri bu insanların ölmesine razı gelebilecekler miydi? Kendi hayatlarını hiçe sayıp en sevdikleri insanlar için kendilerini ateşe atabilecekler miydi?
Seyit'in sinirden koyulaşan ela gözleri Ceylan'ın asi mavi gözlerinde buluşunca ikisi de birbirlerinin hayatlarında bırakacakları izleri o an anlayamamıştı.
"İki aile..."
"Bir hata..."
"Bir düşmanlık..."
"Ve her şeyden habersiz iki masum insan..."
Bu hikayenin kaybedeni, kazananı , en çok acı çekeni yoktu. Bu hikayede herkesin ödeyeceği bir bedel vardı...
"Ve biz kaderimizdekini yaşarız, yüreğimizdekini değil..."
"Bazılarınızın okurken bile dayanamadığı hikayeleri bir yerlerde hiç bilmediğiniz insanlar yaşıyor..."
----
Herkese selam!
Bu Wattpadde yazdığım ilk hikaye değil fakat uzun zaman sonra yazdığım ilk hikayem. Uzun bir aradan sonra dönüş yapmanın heyecanı var içimde🙈Biraz tedirgin biraz heyecanlı biraz da mutluyum... hikayede eksikler olmuşsa bir kusurum varsa şimdiden affola 🌸
Umarım kitabı sever yolculuğumuz boyunca yanımızda olup desteklerinizi bizden esirgemezsiniz.
Kitabımıza sosyal medya üzerinden destek vermek isterseniz
İnstagram = guzmasaliwattpad
Tiktok = guzmasaliwattpadKitap hakkında sosyal medya üzerinden paylaşımlar yapılacaktır. Eğer siz de kitap hakkında paylaşım yapmak istiyorsanız #güzmasalı ve #ceysey etiketlerini kullanmayı unutmayın lütfen 🌸
Herkese iyi okumalar! İyi kötü tüm yorumlarınız benim için çok kıymetli. Hepsini okuyacağım. Yorum ve beğenilerinizi bizden esirgemeyin🥰
SEYİT AŞİYAN 👆🏾
CEYLAN KARSU 👆🏾
AZAD KARSU
HELYA AŞİYAN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZ MASALI
Fanfiction"Bu topraklar seni bana beni de sana düşman bellemiş!" Dedi Ceylan mavi gözlerini karşısındaki adama dikerek. Seyit Ceylan'ın üzerine doğru bir adım daha atarken Ceylan olduğu yere mıhlanmış gibi kıpırdamadı. Seyit işaret parmağını karşısındaki kad...