HATE ME NOT (BOLS #1)

53: Tyler's Back

CHAPTER 53

Tyler's Back

PRINCE POV

LAHAT, AKO ang sinisisi kung bakit nagkaganoon si Jenny. Kasalanan ko ba kung bakit nahulog ang bagay na iyon galing sa itaas? Nakapagtataka lang talaga.

Pasalamat sila, walang nangyaring masama sa Jenny na iyon. Niligtas siya ni Tyler. Kaya ngayon, si Tyler ang napinsala at samantalang si Jenny, nahimatay lang dahil sa pagkagulat. Pero hindi ibig sabihin nun, hindi na ako nag-alala sa kanya.

Kahit tapos na ang pagpapanggap namin, hindi ko parin mapigilang hindi mag-alala. Naiinis ako sa sarili ko. Kailangan ko na siyang layuan.

"Kuya, please... Gusto kong puntahan si ate Jenny. Tulungan mo naman ako kina Mommy oh" lumapit si Lisa sa akin at nakiusap.

Nandito kami sa labas ng kwarto ni Tyler sa school clinic. Nasa loob sina Chairman, ang pamilya ni Sarah, si Tita Stella, at pati na rin sina Mommy. Lahat sila, nag-alala kay Tyler.

Hindi pinayagan si Lisa na puntahan si Jenny. Kaya ngayon, umiiyak siya. At bilang Kuya, hindi ko pinapayagan ang kahit na sino na maging dahilan ng pag-iyak ng nag-iisa kong kapatid.

I tapped her head. "Sasamahan kita." sabi ko dahilan ng kanyang pag-ngiti.

"Tara, kuya!" nauna siyang naglakad at sumunod naman ako sa kanya.

Kanina, sinisisi niya rin ako dahil sa nangyari kay Jenny. Kung hindi ko raw iniwan o binitawan si Jenny hindi mangyayari ang ganito.

Habang nakasunod kay Lisa, hindi ko maiwasang isipin ang mga nangyari kanina. Lalo na yung sayaw namin. Nagulat din ako sa sarili ko dahil sa ginawa ko, sa huling parte ng sayaw namin. Ramdam ko ang tibok ng puso ni Jenny at ang kanyang paghinga. Minsan talaga, kung saan-saan napupunta ang isip ko. Nakakadiri mang sabihin pero, muntik ko na siyang mahalikan kanina.

Simula noong dumating kami dito sa harvend, naging gentleman ako sa kanya. Ni hindi ko mabitawan ang kamay niya at hindi ko hinahayaan na lumayo siya sa tabi ko. Minsan tinanong ko sarili ko na, ganoon ba talaga dapat ang gagawin ko? Kailangan ko ba talagang magpanggap?

Kahit na nanalo ako, hindi ko naman ramdam ang pagkapanalo. Naiinis ako sa taong nakikita ko. Lalong-lalo na kay Tyler. Talagang sinasadya niyang inisin ako. Gustong-gusto ni Tyler makuha ang atensyon ng lahat. Lalong-lalo na ang atensiyon ni Lolo.

'Wala akong pakialam doon...'

Ano naman kaya ang nakain niya at lumapit siya kay Jenny kanina? Naka-maskara pa talaga siya? Akala niya siguro, hindi ko siya makikilala. Malaki ang pinagbago niya makalipas ang limang taon. Alam kong hindi niya nakalimutan ang ginawa ng buong svt sa kanya. Kasalanan niya din naman ang nangyari. Parte ng svt si Tyler. At dahil sa ginawa niya na ikinagalit ng grupo, ipina-alis ko siya.

Ngayong bumalik siya, hindi ako makapapayag na sisirain niya ang svt. Hindi siya sa svt galit, kung hindi sa akin. Matagal ko nang alam na gusto niyang makuha ang mana ng pamilya. Kaya lang, minamalas siya. Dahil hindi naman siya tunay na anak.

Napahinto kami sa isang kwarto.

"Kuya, papasok na ako ah" paalam ni Lisa sa akin.

Tumango lang ako. Hindi ako papasok sa loob. Ayaw kong makita si Jenny. Gusto ko, isipin niya na wala na akong pakialam sa kanya.

Mabuti na lang, may pamalit ako. Nagsuot agad ako ng damit kung saan, komportable ako. Matagal natapos yung event. At hindi naging maganda ang pagtatapos. Paniguradong may lalabas na naman na balita na makakasira sa Harvend.