Rollerin Gecesi

Üniversiteli

Herkese SEElammm ben geldim.

Sevgili Deren'in ilk görevini merak edenler yavaşça ellerini kaldırsııınn ;))

Fazla uzatmadan bana neden fısır fısır konuştuklarından bahsetmişler ve üstüne birkaç fotoğraf karesi göstermişlerdi.

Beni olaya dahil etmek istemeseler asla anlatmazlardı.

Bana gösterdikleri her detayı soluksuz izledim. Ses kayıtlarını çığlıkları yutkunamadan dinledim.

Nefesim kesildi sandım. Ben sandım ama o masum kızlarınkini kesti.

Ellerim titremeye başladı. Kusmak istiyordum. Bu, bu gördüklerim çok fazlaydı, çok caniceydi ve bu kız hala bir tehditti. Etrafta elini kolunu sallaya sallaya geziyordu.

Sinirle konuşmaya başladım "siz, siz ne halt ettiğinizin farkında mısınız? Bu kız tam bir sadist! Bile bile nasıl beni onun odasına koymayı düşünürsünüz!"

Sonunda konuşmayı akıl edebilmiştim.

Kübra omuz silkti "yanlış alarm çocuklar Derenciğin mızıldak olduğunu unutmuşum ben." diyerek beni kışkırttı.

Aras ve Ayaz'ın gözündeki hayal kırıklığı beni şoka uğrattı. "Siz nasıl bu kadar eminsiniz bu işi kıvıracağımdan." Gözlerimi kocaman açtım "ya beni doğrarsa?"

Aras döner sandalyesinde bir tur döndü "aslında ben o ışığı sende görmüştüm ama o herhalde koridordan içeriye sızan lambanın ışığıymış."

Boran'a baktım ve onunla göz göze geldim "sana söylemiştim hazır değilsin." dedi bilmiş bir tavırla.

Kafamı aşağı yukarı salladım "hazır değilim" diye mırıldandım.

Bu üzgün bir kabullenişten başka bir şey değildi.

Kübra sıkıntıyla ofladı "abi biz yarın sabaha kadar nasıl birini bulacağız ben bu kız için fazla kartım." dedi ve elindeki kalemle oynamaya başladı.

Ayaz "biri lazım yoksa yarın yurda onun yanına masum bir kızı koyacaklar ve bize en az 24 saat sonra intihar haberi gelecek."

İçim burkuldu.

Ayaz'ın midesi guruldadı "aç ayı oynamaz hadi ben acıktım" deyip ayaklandı.

Hepimiz yavaşça aşağıya indik pizza kutuları masanın üzerinde duruyordu. Herkes masaya yerleşip payına düşeni aldı.

Düşündüm.

O sadistin yanına gitsem bu işi çevirebilir miydim? En fazla ölür babamla da ahirette hesaplaşırdım. Ya da o kızdan bütün öldürdüğü kızların intikamını alıp adalete teslim ederdim.

Pizzamı ağzımda iyice çiğnedim. Mantarlar ağzımın içinde dönerken düşündüm.

Yapabilir miydim? Bu işi çevirebilir miydim?

Ben Deren Akhan istediğim her şeyi yapabilecek biri bunu mu yapamayacaktım?

Kendi kendimi gaza getirmek gibi bir huyum vardı. Kuruyasıca.

Pizzamı bıraktım. O kızların görüntülerinden sonra bende mide falan hiçbir şey kalmamıştı.

Alt kattaki tuvalete girdim. Aynadan kendime baktım solgun gözüküyordum. O kızların da hayatı benim yüzüm gibi solmuştu.