Kötülük Yaşamak İstiyor

47.Bölüm: Kötülük Paylaşılmalı

"Bu yoktu

Aslında bu yoktu

Anasını satim içimden geldi, bu yoktu!"

-Bülent Ersoy-

Önceki bölümde yazdığım kesitler bu bölümden sonra arkadaşlar bu bölüm vahiy gibi geldi çünkü asla planımda yoktu asdfghjkl

Maneskin- Le parole Lontane benim için sebepsizce Mistyx Valens sahnesi fon müziklerindendir.

Haftalardır beklenen bölüm tam olarak bu değildi dediğim gibi bir bölüm daha tamamlanıp arkasına bu hafta sonu gelecek iyi okumalar ;)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Gözümün içine bak ve ne düşünmem gerektiğini söyle bana Lounberg."

İnce geceliğimi üzerimdeki şala iyice sarılarak kapatmaya çalışırken karşımda ki ruh hastasına gülümsedim.

"Evlilik çağındaki bir kadının odasına izinsiz girmenin doğru bir şey olmadığını düşünebilirsiniz majesteleri."

Valens aldırmadan sinirli şekilde koltuğumda oturmaya devam etti. İç çekerek pencereden dışarıya baktım. Ay ışığı odamı aydınlatırken saat gece yarısını çoktan geçmişti.

"Daha erken haberim olsaydı daha erken gelirdim emin olabilirsin." ne dediğini anlamayarak ona baktım. Bakışımı anlayıp sinirle elini şakağına bastırdı.

"Sergius Phalen yarından itibaren Mabel'in daimî koruması oldu, ataması bu akşam imparator tarafından yapılmış."

"Ay öyle mi? Çok üzüldüm tüh."

"Lounberg!"

Ne var be?

"Eğer ben dediğimde kabul etseydin böyle tatsızlıklar yaşamazdık majesteleri."

Valens kahkaha attı. Kahkahasını duymamla ileri atılıp ağzını kapatmam bir oldu.

"Şşşt, sessiz olsana bizi yakalatmak mı istiyorsun?" Valens avucumun içinde homurdanırken korktuğum başıma gelerek odamın kapısı çaldı.

"Leydim iyi misiniz?" içimden lanetler okuyarak prense baktım, benim aksime o çok rahattı.

Lounberg evinde hizmetçiler vardiyalı çalışırdı, geceleri seçilen bazı hizmetçiler koridor nöbetçisi olur ve önemli noktalarda gezinirlerdi. Sıkıcı bir iş olmasına rağmen Arve doğduktan sonra güvenlik konusunda iki kat hassaslaşan dük için acil durumlarda uyanık insanların varlığı önemliydi.

Sessiz olmaya devam ettim. Kapının altından hareket eden gölge biraz daha bekleyip uzaklaştığında rahat bir nefes aldım. Rahatlayan nefesim avucumun içerisinde hissettiğim ıslaklıkla tekrardan içine kaçtı.

"S-sen ne yapıyorsun?" elimi Valens'in ağzından kurtarırken içinde bulunduğumuz konumu fark ettim.

Yakalanma korkusuyla Valens'in ağzını kapatmak için gittiğimde neredeyse üzerine çıkmıştım. Şalım üzerimden düşmüştü ve Valens ile aramda ince kumaş geceliğimden başka bir şey kalmamıştı. Kan yanaklarıma hücum edip nefesim hızlanırken uzaklaşmaya çalıştım.

"Bence yapmamalısın."

Valens iki eliyle belimi kavrarken beni iyice kendine çekti ve bacağımı yana attırdı. Şimdi Valens ile yüz yüze gelecek şekilde duruyorduk bacaklarım iki yandaydı ve onun kucağında oturuyordum.