32.Bölüm: İmparatoriçe Aurora

3.7K 500 194
                                    

Görselimizde buz imparatoriçe, yoğunluktan adam akıllı giremediğim gibi bölüm yazamıyorum ama güzel destekleriniz ve yorumlarınız için teşekkür ederim gerçekten motive ediyorlar.

Keyifli okumalar!

Büyükannemin odasına geldiğimde saat çoktan gece yarısını geçiyordu.

Mabel kendine geldikten sonra özel araçla birlikte saraya gönderilmişti, üstün oyunculuk yeteneğimle bir şeyler bildiğimi kimseye çaktırmamıştım ama öğrendiklerim içten içe beni kemiriyordu.

Bütün bunlar nasıl olabilirdi?

Mabel'in korkan yüzü, vücudundaki yaralar gözümün önüne geldikçe çıldıracakmış gibi hissediyordum.

Çocukluğunu bu şekilde geçirmiş birini orijinal hikâyede kötü olduğu için kim suçlayabilirdi?

Benim sulayamayacağım kesin.

Prenses başından beri bulaşmak istemediğim bir karakter olsa da onu böyle gördükten sonra kaderine terk edemezdim.

Açıkçası söylemesi yapmasından daha kolaydı.

Derin bir nefes alarak elimi kapıya indirdim, planı bir kere daha gözden geçirmeye vaktim yoktu.

Kaybettiğim tek bir gün bile o kızın vücudunda başka bir morluğa sebep olabilirdi, kapının açılmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım ve karşımdaki yüze baktım

Büyükannem beyaz kızıl saçlarını örmüştü, üzerinde normalde gördüğüm koyu renkli kıyafetlerin aksine şeftali rengi bir gecelik ve pudra rengi bir sabahlık vardı.

Uyku beklediğim gözlerinde sadece yorgunluk vardı, bu akşam kimse için kolay geçmemişti.

"Misty, neden şaşırmıyorum?"

Gülümsedim.

"Sana olan düşkünlüğümden dolayı mı?"

Arelya Lounberg hafif kırışmış dudak kenarlarını kaldırarak gülümsedi.

"Sen fare olmadan önce ben kedi olmayı öğrendim küçüğüm, içeri gel haydi hizmetçilerden biri görüp annene söylerse sorun çıkabilir."

Gülümsemeye çalışarak içeri girdim.

***

"Yani her şeyi duydun, öyle mi?"

Oturduğum yerden huzursuzlanarak bakışlarımı büyükannemin beni içine çeken derin kahvelerine çevirdim.

"Yeterince duydum desem daha doğru olur."

Büyükannem şakaklarını ovaladı.

"Prenses bildiğini biliyor mu?"

"Evet."

"Misty! Bunun pervasızca olduğunu düşünmedin mi ?"

Duraksadım, yaptıklarımdan pişman olamazdım.

"Tehlikelerin farkındayım ama Mabel söylemez."

"Nasıl bu kadar eminsin ?"

"Dürüst olmak gerekirse bunu birinin öğrendiğini eğer kraliçe anlarsa prensesin sadece saçını okşayacağını sanmıyorum, prensesinde bunu bildiğini düşünüyorum."

Gözlerinde o korku dolu bakışları taşıyan çocuğa güvenmek istiyorum.

Büyük düşesin sözlerimi tartan bakışları üzerimde gezindi.

"O halde sevgili torunum, burada olma sebebini söyleyecek misin ?"

"Babam ne yapmayı düşünüyor?"

Kötülük Yaşamak İstiyorDove le storie prendono vita. Scoprilo ora