Our Brightest Tomorrow

CHPTR 03

"Kung ako nga lang ang tatanungin ay pwede kayo rito mag stay ng kuya Enzo mo. Kaso natakot ako sa kuya Larry mo. Ang laki masyado! Maskulado pa. Baka pag hindi ako pumayag ay nakaburol na 'ko bukas." pagbibiro pa nito dahilan para pareho kaming matawa. Sa lahat talaga ng sitwasyon nakukuha niya pa rin magpatawa.

"Sira ka. Sige na. Matutulog na 'ko. Salamat." sabi ko pa bago pumasok sa isa pang guestroom. Nasa kabilang guestroom sila kuya kaya solo ang kwarto. Nahirapan pa nga ako makatulog dahil hindi ako sanay sa sobrang lambot na kama.

Kaya naman kinabukasan muntikan na kaming malate ni Mavs. Hinatid pa kasi nito si kuya Enzo sa pinapasukan niyang school. Si kuya Larry naman ay maagang umalis para humanap ng apartment para sa'min ni kuya Enzo.

"Ang tahimik mo naman." puna sa'kin ni Mavs pagkapasok na'min sa gate ng school.

"Iniisip ko kasi kung paano na kami ngayon ni kuya. Kaya kaya namin? Kukuha pa si kuya Larry ng apartment. Sana naman ay 'yung mura." nag-aalalang sagot ko. May kalakihan din naman ang sweldo namin ni kuya Enzo. Pero hindi ko alam kung sasapat ba ang kinikita namin para sa gastusin. Mabuti na lang at pareho kaming full scholar.

"Don't worry about it. Andito lang ako lagi sa likod mo, Lara. Handa akong tumulong." sabi pa nito,pinapagaan ang loob ko. Tipid akong ngumiti rito at napabuntong hininga na lang.

"Lara!" sabay kaming napalingon ni Mavs sa tumawag sa'kin. Nakita ko si Dragan na seryosong naglalakad papunta sa'min ni Mavs.

"May ginawa ka ba?" takang tanong sa'kin ni Mavs.

"Wala 'no!" depensa ko sa sarili.

"Mavy." bati ni Dragan kay Mavs. Nakalimutan ko. Magkaibigan nga pala sila. Nahiwalay lang sila sa isa't-isa dahil sa pinili nilang strand.

"Una na 'ko. Mukhang may pag-uusapan kayo." sabi ni Mavs matapos batiin pabalik si Dragan. Sinamaan ko naman ito ng tingin pero ngumiti lang ito ng nakakaasar bago tuluyang iwan ako kasama itong si Dragan. Malas ba 'ko?

"Lara." tawag nito sa'kin nang mauna akong maglakad sa kanya. Alangan namang sabay kami 'di ba?! Ano na lang iisipin ng mga estudyanteng makakakita sa'min? Lalo na at ang alam nila ay ako ang nagkalat ng issue kahit hindi naman.

"Ano?!" iritableng tanong ko rito. Tumigil ako sa paglalakad at hinarap ito.

"Ipinaglihi ka ba sa sama ng loob ng nanay mo ha? Sa t'wing makikita kita lagi na lang mainit ang ulo mo." singhal nito sa'kin bago ako sinabayan maglakad. Magkalapit lang ang building ng STEM at HUMSS strand. Four story building 'yon at sa pinakataas ang department ng bawat strand. Bawat building may sariling department at cubicle ng mga adviser ng bawat section kaya easy access.

"Paanong 'di iinit ang ulo ko eh mukha mo nakikita ko." sagot ko rito pabalik. Ewan ko ba! Kapag nakikita ko ang lalaking 'to awtomatikong nag-iinit na ang ulo ko. Siguro gawa na rin no'ng issue na hindi naman ako ang nagkalat.

"Kapal naman ng mukha mo! Pasalamat ka nga at nakakakita ka ng gwapo." Napatingin naman ako sa kanya dahil sa sinabi nito.

"Ako pa ang makapal ang mukha ha... Hindi ka ba kinikilabutan sa sinasabi mo?" Napakahangin masyado akala mo naman ay siya ang pinaka gwapong lalaki sa buong mundo.

"Hindi. Totoo naman na gwapo ako eh." sagot nito. Nakakadiri ang mga sinasabi niya. Hindi ko kaya!

"Bakit ka ba sabay ng sabay sa'kin ha?!Anong kailangan mo?" tanong ko rito nang malapit na kami sa building na'min.

"About your punishment." seryosong sabi nito bago tumigil sa harap ko.

"Hindi nga ako 'yung nagkalat ng issue!" naiinis na sabi ko rito. Para na 'kong sirang plaka kakasabi sa kanya na hindi nga ako ang nagkalat ng issue. Pero parang wala naman siyang naririnig at ipinagpipilitan pa na ako 'yon dahil nalaman niya raw. Fake news.

"Don't deny it." he leaned closer. Sapat lang para magpantay ang mga mukha namin.

"Bahala ka sa buhay mo." sabi ko rito at naglakad na paalis. Nabunggo ko pa ang braso nito pero ako rin ang muntik ng matumba. Ngunit gano'n na lamang ang pagkabigla ko dahil sa sinabi nito.

"Be my slave." sabi nito na nakapagpatigil sa'kin sa paglalakad. Nilingon ko pa ito at nagtatakang tiningnan kung hindi ba 'to nagbibiro.

"Be my slave,Lara." pag-uulit pa nito. Ako?!Slave?!Ni Dragan?!

"Ayoko!Hindi ko naman kasalanan tas ako pagbabayarin mo?!"pagmamatigas ko pa. Ang dami ko na ngang iniisip dadagdag pa siya?Ang kapal naman.

"I know your situation right now. I'll pay you."sagot nito na ikinabigla ko. Paanong nalaman niya ang sitwasyon ko ngayon? Sinabi kaya sa kanya ni Mavs.

"Ano?" nagugulohang tanong ko rito.

"Be my slave then I will pay you. Kung gusto mong doblehin ko, it's not a problem." pagpapaliwanag pa nito. " 30 days,Lara. Be my slave for just 30 days." dagdag pa nito dahilan para mapaisip ako.

"How did you know my situation?" halos pabulong ko ng tanong dito. Nagtataka kung paano niya nalaman ang tungkol sa bagay na 'yon.

"I have my ways,Lara." seryosong sabi nito at pilit na ngumiti bago ako tuluyang iwan dito. Pero tumigil ito at muli akong hinarap.

"I'll wait for your answer." sabi pa nito bago tuluyang umalis. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. 30 days lang 'yon at may bayad pa. Alam ko na makakatulong 'yon sa'min ni kuya pero hindi ko alam kung papayag ba ako lalo na at alam kong hindi naman ako ang may kagagawan no'ng kumalat na issue sa buong campus.

Wala naman sigurong mawawala kung tatanggapin ko ang parusa na hindi naman dapat sa'kin...

🌻
WORK OF FICTION