Mich's POV
January 2013 (I dunno the exact date >__<)
I think... I... have to move on. So what if I liked him, I was just nothing. So what if I cared, he never even felt it. So what if I love him, I was just a friend. There'll be no more and nothing less. (_ _)
Pero nang-aasar ata si tadhana, sa tuwing umiiwas ako mas lalo siyang dumidikit. Kapag umiiwas ako ng tingin mas tinititigan niya ako. Basta ang alam ko, napagti-tripan na ako! T_T
Gaya ngayon, nakikipagharutan ulit ako sa kanya. Sabi ko magmomove on na ako, pero bakit nakikipagkulitan na naman ako sa kanya? Psh. Hanggang sa sobrang inis ko sa kanya ay tinulak ko siya ng pagka-lakas lakas.
Sobrang natawa ako ng halos mapahiga na siya sa flower bed ng school.
"HAHAHAHAHA!!!! Buti nga sa'yo-- Waah!" may tumulak sa akin. T_T
"Aw. Mich, ambigat mo." dinig kong daing ni Gino.
Uh-oh! Did I just fell---??? agad akong tumayo ng maayos ng makita kung kanino ako nahulog >.<
'Sabi ng sub-conscious mind ko: Hmmm... bakit feeling ko double meaning yung nangyari? Something literally real and something that was REALLY felt.
agad akong tumayo ng maayos ng makita kung kanino ako nahulog >.<
kung kanino ako nahulog >.<
kanino ako nahulog >.<
A/N:
Been there. =D Tamaan ang tamaan, this story is NOT pure fiction. yown! xD Can't say it's fiction, can't say it's non-fiction. ;D
-QPG
=""">_<3
