Nothing Without You (ON REVISION)

Chapter 49

Sinundan ko siya pataas.

"Ahmir..."

Tumigil siya at tumingin saakin. Kitang kita ko kung gaano siya naguguluhan at nahihirapan sa nangyayari.

"Calm down" at inabot ko ang kanyang mga kamay, bumagsak naman ang tingin niya rito.

"Puwede bang pakinggan mo muna ang mga paliwanag ni Tito Francisco"
"Hayaan mo muna siya na ipaliwanag saiyo ang lahat"

Hindi niya ako hinarap dahil nakatingin lamang siya sa kamay naming mag kahawak.

"Ahmir... everything will gonna be okay kung mag uusap usap ulit kayo"

Matapos kong sabihin yun ay niyakap niya akong bigla. Wala siyang imik tanging hininga lang namin ang naririnig ko.

"I will talk to him again, later."

Napangiti ako dahil sa sinabi niya kahit hindi niya kita.

"Ow sorry siss-y" si Andra na gulat pag kabukas ng pintuan ng aming kwarto.

"Uh, Ahmir puwede ko ba mahiram muna yung kaibigan namin?" Si Andra sakay Ahmir at nag beautiful eyes pa, loko.

Ahmir smiled at me then he nod his head.

"Salamat, Sissy dito sa room niyo ha" si Andra sabay turo sa kwarto namin

"Go on, and Naya's also need you I'll be back later" he gently said

"Ha? bakit? saan ka pupunta?"

"In our house, Lola just text me umalis rin daw si Mommy after kong mag walk out kanina and Francisco followed them"

"Sasama ako"

"No I can do this, our baby needs you and besides Andra and Ella wants to talk to you so go. I'm okay tsaka mamayang gabi sayo naman ako uuwi."

"Ingat ha, tawagan mo ako o kaya itext man lang"

"I will" then he gave me a soft kiss in my lips

Matapos 'yon ay bumaba na siya, may sinabi muna siya kala Mama at Papa bago tuluyang lumabas ng bahay.

"Sissy, hey taraa na ditoo"

Kaya pumasok na ako.

"Are you okay?" Ella suddenly asked me

"Ayos lang, kayo okay lang?"

"Oo naman" sagot ng dalawa

"Salamat sa pag alaga kay Naya ha, naappreciate ko ng sobra"

"Parang others ha, wala yun and uh saan pumunta si Ahmir? nakapag usap na ba sila?" Si Andra

"Umalis pupuntang bahay nila, mag uusap usap ulit sila sana nga maayos na naaawa na rin ako kay Ahmir alam ko gulong gulo na yun"

"It will gonna be alright" Si Ella naman

"Congrats anak, proud kami sayo ng Papa mo" si Mama sa tabi ko matapos naming malaman na nakapasa ako

Isa na akong ganap na guro!

Niyakap ko si Mama matapos niyang sabihin yun.

"Proud kami sayo nak" si Papa naman sabay nakiyakap na rin saamin

"Ma-ma!" Si Naya na may bitbit na laruan
"Why a-re you cry-ing?" She's now asking me at hindi nagdalawang isip na tumakbo patungo saakin para ako'y yakapin rin.

Our little angel Naya is now 5 years old, bibong bata halos lahat ata ng kilos niya nakuha kay Ahmir, ang unfair no! ako ang nag luwal pero halos lahat ng katangian ni Naya ay nakuha sa Papa niya.