Kampa girdiğimizde çoğunun yatmış olduğunu çadırların önünü kapatmalarından anlamıştık. Benim elimden çekiştirip kendi çadırının yanında beklememi istedi. (Alt tarafı 5 dakika ile 3 yıla yakındır seni bekliyor olacağım yoksa sorun yok elbette)
Getirdiği şey bir kutuydu. Bu anı bekliyormuşcasına elimden tutup kayalıkların oraya gitmeye başladık. İçindekileri az çok kestiriyordum ama o kutuda hakikatten neler olduğunu çok merak ediyorum. (~Olasılıklarr~)
Birlikte kayalığa oturunca kutuyu sağ tarafına koydu ve bana dönerek
"Senden önce benim amacım bunu sana vermekti ve gerisinide zamana bırakmaktı." Dedi ve tamamen bana dönüp
"Ben senden ilkokulda hoşlanmaya başladım ve bu her görüştüğümüzde katlanarak bir evren gibi oldu ve her saniye de büyümeye devam ediyor. Aşık oldum dersem bunun yanında çok hafif kalıyor. Neleri kastettiğimi anlıyorsun ve tahminime göre bunu uzun süredir sende biliyorsun yaklaşık 3 yıl kadar."
Dediklerine inanamıyordum. En çok şaşırmam gereken hangisi gerçekten seçemiyorum.
"Ve artık ben buna dayanamıyorum. Çok uzun zaman önce yapmam gereken bir şeyi yapıcam."
Dediğiyle o an donakaldım.
Yavaş yavaş, gözlerimin içine bakarak bana yaklaşıyordu. Yüzlerimizin arasında 3 santim kalana kadar yaklaştı ve durdu.
Sadece gözlerimin içine bakarak yalvarırcasına izin istiyordu...
Dayanamayıp onu öptüm.
.
.
.
Geçmiş olsun aylardır o sahnede tıkılı kalmak emin olun benim içinde çok zordu. Gerçekten yazmayı çok özlemişim. Duygularımı yazıya dökmeyi...
Hikayenin son 3 bölümünü okudum ve istemsizce ağladım. Tavsiyemdir çok güzel bir his. Sonra görüşmek üzere sevgi ile kalın💜
YOU ARE READING
kiraz çiçeği
General FictionDüşündü, düşündü, düşündü... Çaresi bulunamamış bir hastalıktı onda olan. Ona karşı tarifi olmayan duygulardı sadece. Bilmediği duygular, daha önce hiç karşılaşmadığı...
