20_bolum

2.2K 49 4
                                    


Merhaba .. keyifli okumalar

Medyada deniz ve melis var .. Gelecek bolmlerde ceren ve haleyi de gorucez..

Deniz' den .........

Melisin anne ve babasinin kaza gecirdigini ogrendigimden beri yanindaydim . Yani benim orda oldugumu bile bilmiyordu ama ben onun hep yanindaydim. Hastane odadinda hastane koridorlarinda evde yataginda yogun bakim unitesinin onundeki koltuklarda hep onun yanindaydim .

Sonra anne ve babasi vefat ettiler ve melis ortadan kayboldu . Bir anlik dalginligimda ortadan kayboldu. Bir ay boyunca koca bir ay , butun zamanimi onu arayarak gecirdim . Su babasinin asistanimidir nedir o asistan bozuntusuna bile sordum . Ama yok kimse bilmiyor. Deliricektim neredeyse . Benim kucuk sevgilim nerelere gitti . Tamam onu ortada birakip uzaklasmis gibi gorunebilirim ama ben onu hic birakmadim her zaman her seyinde yanindaydim ben onun . Uzaktanda olsa hep yanindaydim...

Ama simdi nerede nasil kiminle oldugunu bile bilmiyorum . Kendimi ilk defa bu kadar caresiz hissettim . Elim kolum bagli oradan buraya kosturup durdum . Her kezi aradim . Her gece her dakika dua ettim allaha melisime , kucuk sevgilime bisey olmasin kendine birsey yapmis olmasin diye . Tam bir ay boyunca onu aradim onun icin dua ettim ama nafile hic bir haber alamadim ..

Bir ay sonra barlas tan mesaj geldi. Uzun suredir konusmamistik onunla . Hatta melisten kactigimdan beri ilk defa konusmustuk . Gerci bu da bir konusma sayilmaz sadece melisin dondugunu suanda cerenin onun yaninda oldugu haber veren tek bir mesaj . Beni gormese bile onun her zaman yaninda oldugumu biliyordu . Onu aradigimi da . Cereni bile aramistim ama barlada soylememesini soylemistim ama ceren sevgilisinden asla sir saklamaz biliyorum . Tabiki ceren soyledi barlasa melisi aradigimi . Iyiki de soylemis .

Hemen arabama atlayip melislerin evinin onundeki caliliga cektim . Az sonra pizzaci geldi . Kapiyi calip beklemeye basladi ilk defa kalbim yerinden cikicakmis gibi atmaya basladi. Aradan cok gecmeden melis kapiyi acti. Uzerinde gri esortman takimi topuz yapilmis ama dagilnis saclar . Ayakta pofidik terlikler ve kipkirmizi yanak la morarmis gozler le benim kucuk sevgilim .

Onu ne kadar ozledigimi ve onsuz bir hic oldugumu anladim . Bu durumu sol gogusumdeki sizi onayladi . Her ne kadar simdi gidip onu kucaklamak istesemde simdi olmaz onu oylece ortada birakipta simdi karsisina hic birsey olmamis gibi cikamam . Bana en cok ihtiyaci olan zamanda yaninda olamamisken simdi pat diye cikamam karsisina ...

Melis' ten Devam.......

Sabah bizim kizlarla birlikte uyuya kaldigim koltuktan cerenin bacaklarini kollarimin uzerinden cekmeye ozen gostererek yattigim yerden dogruldum. Kizlar homurdanarak koltukta donduler ama uyanmadilar. Tabiki uyaadilar hata bende . Hemen mutfaktan dolu surahiyi aldim. Yavas adimlarla salondaki koltuga yaklasip cerenin uzerine egildim . Surahiyi de hafifce cerenin yuzune dokmaye basladim . Ilk damla suratiyla bulustugu anda ciglik atarak uyandi. O cigliga ragmen uyanmayan haleye hayranlikla baktik ikimizde . Ama ceren sinirini haleden almak icin surahiyi halenin ustune bosaltti. Hale ise cerenin iki kati yuksek sesle ciglik atip cereni evin icibde kovalamaya basladi.

Iste benim arkadaslarim ya . Bunlar varken ben kendimi yanliz hissedememki. Ama onlar gidince neler olucak diye korkuyorum hala.

Kahvaltimizi cerenin kikirdamalari ve halenin kizgin bakislari esliginde hazirlafik ve yine ayni sekilde bitirdik kahvaltimizi. Ben onlarin bu durumuna katila katila gulerken onlarin mimiklerinde en ufak bir oynama olmadi. Bu da beni daha cok gulmeye hatta kahkaha atmaya itiyordu. Artik yanaklarim gulmekten agriyordu karnim ise agrimaya baslamisti. Artik gulmem gerektigini bogazima kacan tukurukle anladim.

Az kalsin boguluyordum . Kizlar hemen yanima gelip sirtma ayi gibi vurmaya basladilar . Evet ayi gibi bunun nasil oldugunu bilirsiniz sirtiniza buyuk bir hizla inen kocaman bir el . Ve ben o kocamn elin sirtimda kendinden bir hatira birakacagina eminim . Sonunda kendime geldim . Ama suratim kipkirmuzi olmus bogazlarim agrimaya baslamisti. O anda aklima anne ve babami ziyaret etnedigim geldi. Tabiki fatihteki buyuk aile mezarligina defin edilmislerdi. Benimde gomulecegim yer orasiydi. Evet belki bunlari dusunmek icin 16 yas biraz erken ama ben zaten kucuklugumden beri olumumu dusunup dururdum. Nasil olucagini nerede ve kim tarafindan oldurulecegimi hep merak etmisimdir. Ama anne ve babamin olucagini hic dusunmemistim. Cunku onlardan ayrilmak istemiyordum . Her zaman daha cok erken duyip gecistiriyordum . Babam ben kucukken bak olurum diyip beni korkutuyordu. Bende her seferinde agliyordum .

Tioki bir ay once oldugu gibi . Butun bir ay aglamistim. Sadece gitmelerine beni yanliz birakmalarina alisik olmadigim icin belki birbirimize bu kadar yakin olmasaydik canim daha cok acirdi. Ama babam benim ilk askim . Onu kucukken annemden bile kiskanirdim . Babam hep benimle uyurdu. Hatta ben oturmak istedigim zaman kendisiyle ykari cikmami uyudugu zaman yanindan ayrilmami soylerdi . O zaman o uyuyana kadar beklerken bende yaninda uyuyakalirdim. Ben cok ozledim o gunleri.

Yukari cikip ustumu giyindim . Siyah kot pantolon ve siyah kapsonlumu giyip disari ciktim. Evet yazin siyah ne alaka diyceksiniz ama merazliga gidiyorum bi zaet yani . Hem mezarliga gitmesem bile siyah vazgecilmezimdir . Babam gibi o da siyahi cok severdi. Babamin dolabindaki tshirtlarin yarisi siyah duz veya ustu baskilidir . Gerci ben gecen yaz onlardan birkac tanesine el koymis olabilirim ama olsun babamin kocaman bir dolabi vardi. Gri renkteki duvarli odanin bir duvar boydan boya babamin dolabiydi.

Ben bunlari dusunup gulumserken arabanin yanna kadar gelmistim. Hangisinin mi babamin kimizi mustanginin yanina . Babam bu arabayi cok severdi. Bana biraktiklarinin icinde en cok bunu kullanmisti. Bu da arabanin digerlerinden ozel olmas icin yeterli bir sebep bence .

Arabayi calistirip surmeye basladim ama direkt mezarliga gitmek istemedim . Nedenini bilmiyorum belkide bir ay biyunca gerceklerden saklanip kacmis olmam olabilir . Sanki onlara ihanet etmis gibi hissediyorum kendimi . Onlardan kacmisim gibi . Gerci yaptigim birazcikta buydu . Ama ben onlari o darack mezarlara koyulurken cansiz soguk ve solgun yuzlerine bakmak istemememden degil onlari hep ayrildigimiz gun gibi hatirlamak istiyorum . Hep gulusup birbirleriyle sakalasirken . Yuzlerinde kocaman gulumsemelerle hatirlmak istiyorum ifadesiz soguk suratlarla degil.

Ki saat boynca berede oldugumu bilmeden gezdim . Saat dort olmustu sanirim. Artik kacamayacagimi anlayip arabayi olabildigince yavas mezarliga surmeye basladim. Kisa surede mezarliga gelmistim . Aslinda gayette yavas surmustum ama . Kafamdaki karisikligi bir kenara tepikleyip mezarliga girdim. Biraz yurudukten sonra babamin mezarni buldum. Yaninda da annemin mezari. Onlari bir an oyle gorunce .. topragin altinda olduklari geldi aklima ve ben engel olmaya calisirken yanaklarima yaslar hucum etmeye basladi.

Mezarlarnin uzerindeki taze guller dikkatimi cekti . Biri surekli buraya gelip gulleri tazeliyor olmali cunku yan tarafta gordugm kuru guller bunu dusundurmustu bana . Benim yapamadigimi onlarin mezarlariyla ilgilenmeyi yapan kim diye merak ettim . Benim bildigim kadariyla yakinlarda oyle gelip ilgilenicek akrabamiz falan da yok ama ..

Baya bir sure mezarlarinin basinda oturup onlarla gecen guzel anilarimi dusunup agladim. Ama yanlarindan ayrilmak istemiyordum. Biraz daha oturdm orda oylece aglayarak oturdum. Konusamadim sanki o ruyadaki gibi bogazim dugumlendi. Ne ozur dileyebildim yanlarinda olamadigim icin ne tesekkur edebildim bana yaptiklari icin hic birsey soleyemedim. Aslinda soylenicek o kadar cok sey vardiki..

Artik gitmem gerektigini anladim soguyan hava ve kararan gokyuzuyle . Zaten gozlerimde sismeye baslamisti. Onlara son bir kez bakip arkami dondum. Yuruyup gittim cunku biliyorum arkami donersem gidemiycem . Birakamiycam onlari burda . Ya ben burda kalicam yada onlari goturucem. O yuzden hic arkami donup bakmadim. Bakamadim..

Arabaya bimdigmde hala agliyordum . Bir kac dakika kafami direksiyona koyup sakinlesmeyi bekledim. On dakika sonra kafami direksiyondan kaldirdigimda gercekten sakinlesmistim. Bir yandanda icimde buruk bir sevinc vardi. Onlari gormus olmanin verdigi rahatlamayla birlikte tabiki . Eve dogru yola ciktim zaten hava da iyiden iyiye kararmaya baslamisti...

lise _1_Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin