I'll Live With You #3: DahMo

28

She crumpled the letter, and a tear drops. Umagang umaga ay inis ang emosyong nangibabaw. Umalis na si Momo nang tulog na ang lahat. Nagbyahe siya pabalik sa Manila at dumiretso sa apartment na tinitirhan niya.

Momo: I need to drop out.

Momo went to school, dropped her subjects and lastly, letting Mina and Sana about it. Mahirap para sa kanya ang naging desisyon ngunit mas mahirap kung mag aaral at haharapin niya ang mga kaibigan na para bang walang anngyari.

Momo: I wish I could pretend like nothing happened...

She packed her clothes and went to Batangas. Doon, wala siyang kakilala. Halos apat na oras ang byahe ngunit ayos lang sa kanya. Sa mga oras na iyon, mas mahaba ang panahon niya para mag isip kung ano nga bang gagawin niya sa buhay niya.

<<

Natagpuan niya ang sarili sa tabi ng kalsada malayo sa kanilang village. Kitang kita niya ang talampas na nagsisilbing panhinga niya sa mga oras na iyon. Napakapit siya sa isang payat na puno at saka umupo sa damuhan.

Her eyes are puffed but no tears now. Her tears dried up, but still her heart aches. Nakatulala lang siya at nabablangko ang isipan.

"Now, you're helping?" "You're useless. Pulis ka pa man din."

Their words are a sword in her heart. Mae and Yeon really can break her heart. Masakit kais totoo. Pulis si Dahyun pero wala siyang ginawa kanina. That was a hard slap.

Momo: Did he really...like me? Hindi ba dapat may ginawa siya? I know I chased him away but...he should have one something...alam niyang masakit ang pinagdaanan ko pero w-wala siyang ginawa.

Kinakausap niya ang hangin at tila humihingi ng kasagutan. Galit at pagkamuhi ang nararamdaman niya. Bakit ba kailangan niyang pagdaanan 'to?

Momo: Bakit ba hindi pwedeng burahin ang nakaraan?

She heard a rustling sound from a dried leaf. Napalingon siya daanan at nakita ang pamilyar na sapatos. Inakyat niya ang paningin hanggang magtagpo ang mga mata nila.

Momo: Anong ginagawa mo rito?

Tumalikod siya upang umiwas ng tingin.

Momo: I don't need anyone right now. Makakaalis ka na.

As much as possible, she wanted to sound old and stern, but he didn't listen. Instead, he sat down one meter away from her.

Dahyun: I can't do anything even if I want to.

Momo: Save your breath. I don't need excuses right now. Bumalik ka nalang kay Angel total bagay naman kayo

Dahyun: Makinig ka nga muna sa akin

Hindi niya pa rin ito nililingon kahit nakatitig na sa kanyan si Dahyun.

Dahyun: Kahit gusto ko siyang suntukin, basagin ang cellphone niya o arestuhin siya...hindi ko pwedeng gawin 'yon. Oo, pulis ako pero may limitasyon ang authority namin. Investigator ako, hindi patrol police. At tama siya, hindi namin siya pwedeng arestuhin ng walang warrant of arrest. He was not caught red-handed while doing what he did to the video. at mas lalong hindi ko siya maaaresto dahil hindi ako pulis sa probinsyang ito.

Momo just silently laughed. She really finds everything hilarious. Parang lahat ay jinojoke siya.

Dahyun: Even if I want to...I just can't.

Tumingin si Momo sa kanya ng may galit sa mata.

Momo: I don't care about police restrictions...pero bakit wala kang ginawa bilang ordinaryong tao? You said you like me!? I told you my stories and yet you didn't do something!

Natahimik si Dahyun at umiwas ng tingin. Bakit nga ba wala siyang ginawa?

Momo: Yeon is right. You're useless. Halos ibunyag ko na sayo ang pagkatao ko...pero wala e. I really can't trust anyone in this world. You said you like me but now you're with Angel? That evil bitch. I hate my life.

Tumayo siya't naglakad palayo sa kanya. Sinundan naman niya ito at patuloy isinisigaw ang pangalan.

Dahyun: Makinig ka muna sa akin! Ipapaliwanag ko kung bakit kasama ko si Angel!

Momo: Salamat nalang! That woman stole everything what's mine! Sa kanya ka nalang rin dahil hindi ka naman akin!

Dahyun: Momo, ano ba!

Kumaripas siya ng takbo at agad naabutan ang dalagang sasabog na sa galit at frustration.

Dahyun: Listen to me.

Momo: Hindi na. hindi ko alam kung kaya ko pang makinig

Dahyun: Angel is the one I am looking for. Matagal ko na siyang hinahanap.

Momo: so? Anong gusto mong sabihin ko? Congrats dahil nahanap mo na siya? Do you even know how cruel that woman to me? Alam mo ba kung bakit mas nasira ang buhay ko? dahil yon sa kanya!

Dahyun: B-bakit?

Momo: Hindi mo alam? So, anong pinag usapan niyo? Landian lang?

Dahyun: What did she do? Tell me.

Momo: bakit hindi mo itanong sa kanya?

Dahyun: I want to hear it from you

Momo: SINO KA BA PARA UTUSAN AKO! I'm the victim here! I don't want to be questioned!

Dahyun: What I am doing is the right thing to do. I'm interrogating you because you're the victim!

Momo: Ask her yourself.

Tumalikod siya ngunit mas inilapit siya nito sa kanya.

Dahyun: WHAT THE HELL DID SHE DO TO YOU!?

Momo closed her eyes to hide her frustration. Then, a flash of memory of Angel stealing what's hers and destroying her life came in.

Momo: She was my best friend...

To be continued...