MAHAFET

315 30 5
                                    

Karaca bugün Sare ile birlikte dışarı çıkmış uzun zaman sonra kız kıza eğlenmenin tadına varmışlardı.

Sarenin kızı anneannesine zorluk çıkarınca erken ayrılmışlardı. Karaca evine gelmişti.

Annesine bıraktığı bebeğini şimdiden özlediği için evin içinde onları aramaya başladı.

Yukarıdan annesinin sesi geliyordu. Bebek odasının kapısını açtığında görmek istemediği bir manzara ile karşılaştı.

Yıllar önce hayatından çıkardığı aklına dahi gelmeyen amcası kucağında bebeğini seviyordu.

Annesi endişe içinde Karacaya bakarken Karaca yavaşça amcasına ilerledi.

Bebeğini alıp annesine verdi. Amcasının kolundan tutup dışarıya doğru yürüdü.

'Çok güzel bir bebek Karaca gözleri seni andırıyor'

Karaca tepkisiz kalmaya devam ediyordu. Evin dış kapısını da açıp dışarı çıktı. Kapıyı kapattığında elini amcasından çekti.

'Hangi hakla evime geliyorsun? Hangi yüzle bebeğime dokunuyorsun?'

Karacanın bir anda yükselmesi ile Yamaç ne olduğunu anlayamadı.

'Sen benim çocuğuma dokunamazsın o kirli ellerini ona süremezsin sakın bir daha yaklaşma yanımıza'

'Karaca kızım'

'Ben senin kızın değilim. Bunu aklına sok Yamaç Koçovalı'

'Amcanım ben senin'

'Sen benim amcam falan değilsin. Benim bir tane amcam var o da Salih şimdi geldiğin eteğe geri dön'

Karaca adamın yüzüne bile bakmadan içeriye doğru adımlamıştı.

'Seninde benden farkın yok Karaca beni sen anlarsın'

Karaca duyduğu cümle ile öfkelenmişti. Sinirle adama doğru döndü.

'Sakın bana aynı olduğumuzu söyleme. Sana dedemin mahallesinde dedemin,akşının katili ile anlı şanlı düğün yaptılar. Sevdiğin herkes yanındaydı'

Karaca tekrar nefeslerini düzenleyerek sesini yükseltti.

'Benimse elime bir silah tutuşturup kalbimi öldürmemi istediler. Üstelik senin karın kadar zalim değildi benim kocam anne karnındaki bir bebeği öldürmeye yeltenecek kadar yaşına girmemiş bir çocuğa silah doğrultacak kadar zalim değil'

Yamaç elini kaldırdığında Karaca bileğinden tutup ona daha da yaklaştı. Gözlerinin içine baktı.

'Gözlerime iyi bak Yamaç Koçovalı bir daha evime aileme yaklaşmaya kalkarsan bu gözler ecelin olur'

Yamaç Karacanın ani çıkışını beklemezken dolu gözleri ile geri çekildi.

'Deden sana böyle mi öğretti Karaca?'

'Dedemin bana öğrettiği tek şey Ailemi korumaktı. Bende öyle yapıyorum ailemi koruyorum'

'Aileni benden mi koruyorsun?'

'Benim aileme en büyük zararı siz verdiniz elbette sizden koruyacağım'

'Nankörlük ediyorsun Karaca'

'Ben mi nankörlük ediyorum siz benden kocamı öldürmemi istediniz ya ne olacaktı. Azer ölecek biz de Efsunla kardeş kardeş yaşayacak mıydık? Nasıl bakacaktınız yüzüme?'

'..'

'Susmasana haydi söyle? Söyleyemezsin çünkü haklıyım şimdi evine dön seni son kez uyarıyorum ne sen ne de ailen bir daha bana yaklaşmaya bize yaklaşmaya kalkarsa hepinizin ciğerini sökerim'

MEVEDDETWhere stories live. Discover now