RAIN OF HEARTS (ADORE SERIES #1)

PROLOGUE

Umawang ang bibig ko nang mapagtanto kung ano ang ibig niyang sabihin.

“Arayyy!!!!” sigaw ko nang matamaan uli ako sa batok, and this time— sobrang sakit na nun kaya ‘di ko maiwasang mawalan ng lakas at nakabitaw ako sa pagkakapit kay Qrester.

“Ahhhh! A-arayyy,” daing ko nang maramdaman ang sakit sa aking likod.

Nakapikit lamang ako habang hinihintay ang pagwala ng sakit sa aking likod kahit alam kong matatagalan pa iyon.

May naririnig akong mga yapak ng paa papunta sa gawi ko, pinilit kong imulat ang aking mata para makita kung sino ang kumag na ito. “Hey, ugly,” aniya habang nakatutok sakin ang kanyang tirador.

Pinilit kong tumayo pero ‘di ko parin kinaya, “Racci! Ohmygad! Are you ok?!” to the rescue nina Talia at Chazell, they help me to stand up.

Papalapit naman sa gawi namin ang tatlong lalaking chill lang at parang walang problema.

I rely with this guy na siya palang kanina pa ako tinitirador. I don't know him, he's not familiar and maybe he's new in our Municipality.

I come near to him and hold on his shirt's neckline. “Gago ka ba—”

“Of course not, tch!” tinapik niya ang kamay ko.

“Ang bastos mo ah!” kinuwelyuhan ko siya ulit, “Bakit?! Papalag ka?!” binantaan ko siya ng suntok pero wala man lang reaction ang mukha niya.

Lumapit sa 'min si Xkeward at siya na mismo ang nag alis ng kamay ko sa neckline ng gago.

Sinamaan ko siya ng tingin, “Stop it,” Xkeward ordered with authority.

Sa aming magkakaibigan siya ang laging seryoso at ‘di marunong magbiro, “Eto, yosi ka muna,” kaso yun nga lang, mahilig siya sa bisyo.

Kinuha ko ang inalok niyang yosi at tinapon iyon. “Tch,” rinig ko sa mayabang na lalaking nasa harap ko ngayon. Tinaasan ko siya ng kilay bilang mensahe na gusto kong malaman kung ano ‘yong nasa isip niya. “I.. I thought you're smoking,” nilayo niya ang kanyang tingin.

I don't know if I'll laugh or what, his thoughts are ridiculous. I'm a girl, smoking is not my thing nakakainis siya!

“Baka ikaw yung naninigarilyo,”

Isang segundo palang ay bumaling kaagad ang tingin niya sakin, ngumisi at parang sinasabi nitong mali ako ng hinala sa kanya.

“Smoking can damage your lungs, and possibly affect your brain... and I don't want my brain to be affected—”

“At bakit?” putol ko sa sinasabi niya.

He smirked, “‘Cause I don't want to be like you—” he pointed my forehead.

“I'm not smoking, I already told y'!”

“I know,” he smirk again.

Tinaasan ko siya ng kilay, “At bakit naman ayaw mo na maging katulad ko, ha?” I crossed my arms.

“I just don't want my brain to be affected, I'm too smart— you know,” he shrug once.

What the—

“So what do you mean? Affected yung brain ko?!” i yelled.

“I… didn't say something,” he tries to suppress his laughter.

“Then what?!”

Naging seryoso ang kanyang tingin sa akin, “Bakit naman maaapektuhan ang brain mo? Eh wala ka namang utak, tch! Feeble minded,” Hindi ko napigilan ang sarili kong sapakin siya sa panga pero umigting iyon.