Ξαφνικα ενιωσα τον ιδιο πονο ξανα οταν ομως κοιταξα αυτη τη φορα ειδα μια ουλη να εμφανιζεται κι ο πονος να μην σταματα μονο
...το αιμα δεν αργησε να εμφανηστει και ο πανικος ξεκινησε να με κυριευει
με γρηγορα βηματα απομακρυνθηκα απο την εισοδο του νοσοκομειο ...ηθελα να απομονοσω τον εαυτο μου εκεινη την στιγμη... ηξερα πολυ καλα τι ειναι αυτο που συνεβενε ..και ακομη καλυτερα τι θα ακολουθουσε ...
ομως κατι δεν ειχα υπολογισει
σωστα
οταν ενιωσα ενα χερι να με τραβαει προς το μερος του και να με σερνει μαζι του...
Α-taehyung?
_________________________________
his
απο τη στιγμη που εφυγε απο το σπιτι τα λογια της ηχουσαν ακομη μέσα στο μυαλο μου....
πως γινεται να ειμαι τοσο ηλιθιος...γιατι καν ειπα κατι τετοιο...πρεπει να τη βρω ...και μαλιστα γρηγορα...απο τοτε που ειδα πως μπορει και την ακουμπαει μου σηκωνετε η τριχα πως ειναι δυνατον να μπορει να κανει κατι τετοιο...ανυσηχω πολυ και εχω ενα πολυ κακο προαίσθημα το άσχημο ειναι πως ... το προαίσθημα μου βγαινει παντα αληθινό ...ας ελπιζουμε κι δυο μας αυτο να μην συμβει για αλλη μια φορα ....με αλλα λογια ...
ελπιζω να κανω λαθος ...
οι φωνες που ακουγα ηταν παντοτε ενα μερος του εαυτου μου...δεν μπορω να θυμιθω τον εαυτο μου σε μια ηλικια ωστε να μην εχω τους φριχτους πονοκεφαλουσ και τους ανατριχιαστικους ψιθιρουσ να με στοιχιωνουν ...και για αυτο θα φταιει σιγουρα αυτος ο σκυλος ...μην τον χαρακτηρισω αλλιως ...
θα παω αυριο να της μιλησω ...ας της αφησω λιγο χρονο να σκεφτει...ισως ερθει εκεινη σε εμενα ...ειπα ...πηγαινοντας προς το μπανιο ετοιμαζομουν να πληνω το σωμα μου με καυτο νερο οτι πρεπει...για να χαλαρωσω...αραγε τι να κανει τωρα η εκεινη...
ξεκινησα ξανα να την σκεφτομαι καθως το καυτο νερο κοιλουσε πανω στο σωμα μου...διχως να αφησει μερος για μερος ακαλυπτο...ενιωσα το σωμα μου να παραδιδει πνευμα ,οι μυες μου ειχαν χαλαρωσει ...ηταν λες και ηθελα απλα να παραδωθω μα κατι μεσα μου μου ελεγε πως πρεπει να το παλεψω για αλλο λιγο...
οταν τελειωσα με το μπανιο εβαλα μια φορμα και ξαπλωσα στο κρβατι κοιτωντας το ταβανι....
Τ-να τη χεσω τετοια ζωή..ειπα και γυρναγα πλευρο μα αυτο δεν ηταν το μονο ...δεν βολευομουν και ηξερα πολυ καλα ποιος ήταν ο λόγος οι μάλλον οι ενοχές που έτρωγαν τα σωθηκά μου... σηκωθηκα πειρα τη ζακετα μου τα κλειδια μου ενω ετρεξα προς την μηχανη με προορισμο το νοσοκομειο... θα τη δω σημερα ...δεν γινεται να την αφησω ενω εκεινος βρισκετε ελευθερος...ελευθερος να της κανει οτιδηποτε θελει...
YOU ARE READING
DANGER
General Fiction-πρέπει να με πιστέψεις! Δύο ζωές συναντιουνται ... Δύο άτομα με εντελώς διαφορετική ζωή και συνήθειες... Αποφασιζουν να παλεψουν μαζι στο παιχνίδι που τους έχει φτιαξει η μοίρα, με μονη σιγουριά το άγνωστο. -θα τα καταφέρουμε μαζί... Απλά σε παρακα...
