ONBEŞİNCİ BÖLÜM

1.1K 75 23
                                    

~Düğünden bir gün önce~

"Cemile kalfa, iki saattir çalıştırıyorsun beni. Hava karardı akşam oldu. Ne zaman bitecek?" dedi Aybike Hatun.

"Ay ne nazlı çıktın be, azcık daha yardım et."

"Yahu benim yarın düğünüm var, gelin olup gidiyorum, sen hala bana iş yaptırıyorsun!"

"Onu bunu bırak da, kovayla bez nerede?"

"Dur hareme gidip alayım."

"OLMAZ! Sen dur! Yani, şey... Ben alırım Aybikeciğim, sen zahmet etme. Bekle beni burda."

Aybike gözlerini devirdi. Neyin peşindeydi bu kız? Cemile kalfa 5 dakika sonra döndüğünde

"Tamam, işimiz bitti. Artık hareme dönebilirsin." dedi.

"Nihayet!"

Aybike hareme döndüğünde her yer karanlıktı. Kaşları çatıldı.

"Asiyee! Burda mısın? Niye karanlık? Niye kimse yok?"

"Burdayım burdayım." dedi Asiye, Aybikenin kolundan tutarken. "Sen bir otursana şuraya."

"Nereye? Noluyo ya?"

Asiye çoktan Aybikeyi haremin ortasındaki sandalyeye oturtmuştu. Aceleci adımlarla oradan uzaklaştı, birşeyler fısıldaştı. Biraz sonra Aybike ona doğru yaklaşan tüm cariyelerin sesini duydu.

Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar
Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler
Annesinin bir tanesini hor görmesinler
Annesinin bir tanesini hor görmesinler
Uçan da kuşlara malum olsun
Ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı
Ben köyümü özledim
Babamın bir atı olsa binse de gelse
Babamın bir atı olsa binse de gelse
Annemin yelkeni olsa açsa da gelse
Annemin yelkeni olsa açsa da gelse
Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse
Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse
Uçan da kuşlara malum olsun
Ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı
Ben köyümü özledim
Hem annemi hem babamı
Ben köyümü özledim
Hem annemi hem babamı
Ben köyümü özledim

Asiye başta olmak üzere tüm cariyeler ellerinde mumlarla Aybikenin etrafında dönüyor, şarkıyı söylüyorlardı. Her yanı kırmızı tüllerle süslemişlerdi. Asiyenin elinde kına tepsisi vardı.

"Aa, sinsilere bak! Beni ağlatmak için gizli operasyon yapmışlar! Ben bu şarkıya ağlayacak kız mıyım be!" dedi Aybike duygulandığını gizlemeye çalışırken.

Karşısında Şengül'ü gördüğünde şarkı bitmişti.

"A-anne?"

"Anneden habersiz evlenmek ha? Bacaklarını kırarım senin!"

Aybike yerinden fırladı ve annesinin boynuna atladı. İşte şimdi ağlıyordu. Durduramıyordu gözlerinden akan yaşları. Buraya gelirken annesinden babasından koparılarak gelmişti.

"Dur kız dur, kemiklerimi kıracaksın." dedi Şengül.

"Hani sen ağlamazdın?" dedi Asiye gülerek. Onun da gözleri dolmuştu.

"Ama bu nasıl oldu?" dedi Aybike.

"Berk emir vermiş yengemle amcamın bulunup haber verilmesi, düğüne çağrılması için. Benim annem babam yanımdaysa Aybikeninkiler de yanında olacak demiş. Bundan sonra istediğin zaman onları görebileceksin." dedi Asiye.

OSMANLI'DA KARDEŞLERİM (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin