Nazlı : Ali bu hâlini görseydi emin ol senden nefret ederdi! Güyya abilik yapıyorsun!
Ferman artık çileden çıkmış bir şekilde ayağa kalktı. Sandalye geri devrildi. Beliz şaşkınlık ile Fermanın önüne geçti.
Ferman : NE YAPACAKSIN! Ali'ye mi şikayet edeceksin beni? Karantinada bana yaptığın Aşk itirafınıda söyle bence!
Ferma'nın ağzından çıkanlar kulaklarından habersiz dökülürken Beliz şok geçirmiş bir şekilde ikiliye bakıyordu. Fermanın bu konuyu ona daha önce anlatmış olmasından dolayı biraz aşina olsada burada patlak vermesi canını sıkmıştı. Kapıdaki Ali'yi de ilk beliz fark etmiş fakat ses çıkaramamıştı. Ferman ise zehrini kusmaya devam ediyordu.
Ferman : Ağlayarak "Hocam ben size aşıktım" diye izalasyon odasının önünde tepindiğini anlat mesela! Yada Ali sana açıldığı zaman benden taktik alırken senin aklında benim olduğum zamanları anlat! Bakalım hangimizden daha çok netref edecek!
Nazlı kan beynine sıçramış bir şekilde fermanın suratına okkalı bir tokat indirdi. çıkan sesle birlikte herkes irkilirken Nazlı bu sefer Fermanın yakasına yapışarak gücü yettiğince hırpalamaya başladı.
Nazlı : BEN ALİ'DEN BAŞKA KİMSEYE AŞIK OLMADIM. ŞEREFSİZ HERİF! BURDA BİRİNİ ALDATMIŞ OLAN VARSA O SENSİN! İLİŞKİN VARKEN BİZİ DÜŞÜNDÜM DİYEN SENSİN (Elleri titreyerek ağlamaya başlar) Sen benim hakkımda böyle konuşma hakkını kimden alıyorsun ha!?
Beliz de ilk defa şuan duyduğu bu ayrıntı karşısında şaşkınca Fermana bakıyordu. Bu olaydan haberi olsada Fermanın Nazlıya Bizi düşündüm diyerek kafasını karıştırdığından haberi yoktu.
Ferman Belizin odada olduğunu hatırladığı an ona döndü. Aynı anda kapıdaki Ali'yi de fark etti.
Ferman : A- Ali!
Fermanın ikazıyla Nazlı'da şok içinde kapıya dönmüştü. Ali'nin ifadesizce beyaza çalan suratı ile kendisine baktığını görünce panikledi. Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atarken eli karnındaki bebeğin üstüne gitti. Ferman bir adım öne çıkıp ağzını açacağı sıra ise Ali devreye girdi.
Ali : Kes sesini!
Ferman : Yemin ederim yanlış anladın Ali! Gel oturup konuşalım.
Fermanın birden bire sakinliğe kavuşmuş ses tonu Ali'yi kızdırdı. Öfkeyle bir kaç adım ilerledi. Karşısına dikildiğinde ise ağzından kelimeleri sinirden tek tek çıkıyordu.
Ali : Sen! Benim! Hamile karıma ne hakla bağırırsın!
Böyle bir şey beklemeyen Fermanın ise şaşkınlıktan kaşları çatıldı.
Ferman : Ne?
Fermanın salağa yatışı karşısında ve az önceki duydukları ile beraber iyice çileden çıkan Ali sağ elini yumruk yaparak sıktı. İğrenerek Ferman'ın suratında Birkaç saniye gözlerini gezdirdikten sonra yumruğunu en hızlı şekilde suratına geçirdi.
Bu hamle ile beraber herkes şok llurken kapıdaki Demir ve Doruk hızla araya girdi. Ali otizmini bir kenara bırakmış gözleri hiç birşey görmezmişcesine hırsla bağırmaya başladı.
Ali : BİR DAHA SAKIN BENİM KARIMA DEĞİL BAĞIRMAK! 2 SANTİM YANINDAN BİLE GEÇMEYE TENEZZÜL EDERSEN SENİ ÖLDÜRÜRÜM! DUYDUNMUU! (Birden sakinleşerek) Seni kendi ellerimle öldürürüm!
Ali'nin kendi sesi kulaklarında yankılanınca panikle geri çekildi. Kötü olmuştu. O kadar çok bağırmıştı ki kendi sesinden rahatsız olmuştu. Gözleri hafifce kendisine ağlayarak bakan Nazlı'ya ilişti. Ardından tek bir kelime bile etmeden hızlıca odayı terk etti.
