Güneş batarken gittiği sahilden gecenin bir yarısı ayrıldı Ali. Karanlık sokaklarda burnunu çeke çeke yürümeye başladı. Gözünden damlayan yaşlar adımlarıyla senkronize olurken vücuduna vuran rüzgar titremesine neden oldu. Ellerini montunun ceplerine sokmasına rağmen parmak eklemleri soğuktan uyuşmuştu. Üzerinde sabahtan beri ağlamanın verdiği bir mayhoşluk vardı. Kafasından akan kan kabuk bağlamış acısı ise yok olmuştu. Yada yüreğindeki acı tarafından bastırılıyordu...
Sabah 11:30 /Hastane
Nazlı : Hadi ama Alii. Sen yanımda olursan amaliyat daha güzel geçecek. Güç veriyorsun bana.
Ali : Hayır nazlı. Bu senin ilk prosedürün. Ferman hoca zaten yanında olacak. Amaliyatta bir Beyin Cerrahisine ihtiyaç yok. Ayrıca başarını benimle paylaşmanı istemiyorum.
Nazlı'nın duyduğu son cümle kaşlarının çatılmasına sebebiyet verdi. Ali'nin neden böyle bir şey söylediğini anlamlandıramamıştı.
Nazlı : Nasıl yani? Neden başarımı seninle paylaşmamalıyımki?
Ali : Hayır yanlış anladın. Sadece benim güzel karım bunu tek başına başarsın istiyorum. Prosedürde adın tek ve en üstte geçmeli. Bu senin başarın Nazlım! Sen çok iyi bir Kalp cerrahısın!
Ali'nin Nazlının gözlerinin içine bakarak söylediği bu kelimeler ile Nazlı eriyerek mayıştı. Ali'ye biraz daha sırnaşırken gözlerini dudaklarına dikmişti.
Nazlı : Yaaa! Ama sen böyle beni heyecanlandırırsan ben seni öperim.
Ali : Bence bunda hiç bir sakınca yok :)
Zaten amaliyatta oluşabilecek komplikasyonları da hesaba katarsak bir 5 saat seni öpemeyeceğim. Evet evet. Kesinlikle seni öpmeliyim.
Nazlı ufak bir kahkağanın ardından tutkuyla kocasının dudaklarına iki tarafında hak ettiği bir öpücük kondurdu. Amaliyat vakti gelip çatınca Ali acile Nazlı ise amaliyatına gitti.
~3 Saat sonra~
Ferman : Derhal ameliyathanemi terk et Nazlı! Bu sana son uyarım!
Nazlı : Karşınızda artık asistan yok Ferman Bey! Hasta benim hastam! Birinin burdan çıkması gerekiyorsa bu sizsiniz!
Ferman : HOCANIM BEN SENİN BENİMLE DOĞRU KONUŞ! Burası benim departmanım!
Nazlı : Hastada benim hastam! Sesinize dikkat edin ve derhal buradan çıkın!
Ferman göz ucu ile izleme odasındaki Misafir cerrahlara baktı. Bu amaliyatı izlemek için çeşitli hastanelerden Berhayata gelmişlerdi. Henüz 10 günlük bir bebeğin kalp kapakçığı amaliyatını üstlenen nazlı yeni bir prosedüre imza atmış ve ailenin onamı ile bebeği amaliyata almıştı. Kendisinin İhtisas alanı kalp damar cerrahisi olduğu için yanında bir Pediatri cerrahisi daha vardı. Ve bölüm şefleri Ferman'da onlara eşlik ediyordu. Amaliyatın ilerleyen dakikalarında bebeğin kalp ritminin değismesi ile Ferman amaliyatı sonlandırmak istemişti. Fakat Nazlı buna var gücüyle karşı çıkmıştı. Ferman'da en sonunda daha fazla rezillik çıkmaması adına sinirle amaliyathaneyi terk etti.
Ferman : Amaliyatdan sonra derhal odama gel!
Nazlı : Hay hay!
İki saat kadar sonra başarı ile biten amaliyatın ardından Nazlı gururla amaliyathaneden çıktı. Ali'nin başını çektiği kemik ekip onu alkışlayarak karşıladı.
Ali : Harikaydın Nazlım!
Nazlı : (Gülümseyerek) Teşekkür ederim sevgilim. Bence güzel bir yemeği hak ettim hı? Açlıktan bayılacağım çünki :)
