...Юу өөрчлөгдсөнийг бодсоор байгаад сургууль дээр ирчихсэн байв.
Сүён: хүүе Хэми ангидаа орохгүй юу хийгээд байгаа юм
Би: айн, одоо орлоо шдээ гэж хэлээд ангидаа орон ширээндээ суулаа. Толгойнд нэг юм орж ирэх гээд ч байх шиг.
Би эхний 3 цаг хичээлдээ анхаарлаа төвлөрүүлж чадсангүй. Завсарлагааны хонх дуугарах үед Сүён намайг дагуулсаар ангиас гаран явж байгаад Жонгүгтэй таарлаа.
Би: олчихлоо
Сүён: юу олчихлоо гэж
Би: айн заза би түрүүлээд ангидаа орлоо гээд хам хум анги руугаа гүйн орлоо.
Би: (Миний олох гээд тэгж их хичээсэн зүйл Жонгүг гэж үү?)
~~~Хичээл тараад~~~
Сүён: Хэми чи хэдий болтол гэртээ байх юм
Би: энэ долоо хоногийг дуусахаар буцаад танайх руу очдог юм уу?
Сүён: нээрээ юу? Хэми хайртай шүү *үнсэх*
Би: хөөе заваанаа намайг миний найз залуугаас өөр хүн үнсдэггүй юм
Сүён: чамд найз залуу байхгүй биздээ
Би: чи юу яриад байгаа юм бэ мэдээж байгаа шдээ
Сүён: хэ... гэж хэлж дуусаагүй байхад цаанаас Жимин багш: Хэми гэж орилоод хүрч ирээд намайг тэврээд авлаа.
Сүён: аан Жимин багш байсан юм уу?
Жимин: юу?
Би: юу ч бишээ
Сүён: багшаа сая Хэми тантай үерхдэг гэж хэлсэн
Би: хөөе би тэгээгүй шдээ
Сүён шууд л гүйгээд явчихлаа.
Жимин: үнэн юм уу?
Би: юу?
Жимин: би чиний найз залуу юм уу?
Би: юу гэж дээ. Заза явлаа гэж хэлээд шууд гэрийн зүг гүйлээ.
Би: ямар тэнэг юм бэ?
@@: яагаад өөртэйгөө яриад байгаа юм
Би: *цочих* юу вэ Жонгүга хүн цочоогоод хаячих юм
Жонгүг: хөөх чи надтай ярьж байна *инээх*
Би: *хоолойгоо засах*
Жонгүг: харих гэж байгаа юм уу?
Би: мхм
Жонгүг: хүргээд өгөх үү?
Би: зүгээрээ
Жонгүг: ингэхэд чи яагаад өнөөдөр намайг харангуйтаа олчихлоо гээд байсан юм
JE LEEST
Амьдралын минь аймшигт 45 хоног
FanfictieЭнэ бол миний амьдралдаа туулсан хамгийн муухай 45 хоног байсан. Анхаар: Уг зохиол нь 100% уран сэтгэмжээс гарсан зохиомол бүтээл болно. 🔞+18 агуулсан🔞 22.02.09~22.06.05