ထရစ္က
"ေက်းဇူးပါအစ္ကို ပီတာ က်ေတာ္ကမနိုးေပ
မယ့္ေဘးကေျပာေနတာအားလံုးျကားရတယ္
ကိုပီတာသာမကူညီရင္ကိုကိုနဲ႔ျပန္ေတြ႔ရမယ္
မထင္ဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီး က်န္းမာေအာင္သာေနပါ "
ဂ်ိမ္းကဒီမြန္ဘက္လွည့္ကာ
" ေဆးရံုဆင္းရင္ အိမ္မွာပါတီ႐ွိတယ္ အဲ့ေတာ့
မငး္မျပန္နဲ႔အံုး ၾကားလား"
"ေအ့ပါကြာ "
သူတို႔ကေပ်ာ္ရႊင္ေနသေလာက္ တစ္ဖက္က
ဗန္စီ ကေတာ့ ထရစ္ သတိရလာသည့္အ
ေၾကာင္းၾကားကာေပါက္ကြဲေနေတာ့သည္။
——
Uni
A city ရောက်တာနဲ့ မျက်လုံးအားခွဲစိတ်ပြီး
တစ်ပတ်အကြာတွင် ပီတာရဲ့အမြင်အာရုံဟာ
ပြန်ကောင်းလာခဲ့သည်။
"လောလောဆယ်တေါ့နေကာမျက်မှန်တပ်
ထားပါ"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါက်တာ"
"မလိုပါဘူး ငယ်ငယ်ထဲကမမြင်ရတာဆိုတော့
နဲနဲခက်ခဲ့တယ် TV တွေတော့မပေးကြည့်နဲ့အုံး"
ဆရာဝန်ထွက်သွားမှ ဒီမွန်က ပီတာနားဝင်
ထိုင်လိုက်သည်။
"ဘယ်လိုလဲ ကိုယ်ချောလား"
"အင်း "
"ဟက်...လမ်းလျောက်ချင်လား ဒီဆေးရုံမှာ
ကိုယ့်မိတ်ဆွေရှိတယ် သူ့ကောင်လေးကိုမာ
ဝင်နေတာ"
"...."
(Hobi အဲ့ဒါဇာတ်လိုက်လား)
(ဟုတ်ပါတယ် host သူတို့ကငယ်သူငယ်ချင်း
တွေပါ)
(ဝါးး.မထင်ထားဘူး)
သူတို့နှစ်ယောက်လဲအခန်းထဲကထွက်ပြီးဆေးရုံ
ရဲ့VVIP ထပ်ကိုတက်သွားလိုက်သည်။အခန်း
တစ်ခုရှေ့အရောင်တံခါးအားခေါက်ပြီးအသာ
ဖွင့်ဝင်တော့အခန်းထဲတွင် ဇာတ်လိုက်လို့ထင်
ရသည့် လူတစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်က
အကောင်သေးသေးလေးရဲ့လက်ကိုကိုင်ကာ
သူတို့အားမော့ကြည့်လာသည်။
"ဒီမွန် မင်းလမ်းပြန်လျောက်နိုင်ပြီး! "
"ဟုတ်တယ် ငါ့အချစ်လေးရဲ့ကျေးဇူးကြောင့်
ပေါ့ ဒါနဲမင်းကောင်လေးအခြေနေဘာထူးလဲ"
YOU ARE READING
System Hobi (Completed)
RomanceVmin (owncreation) Starting -4.12.2021 Ending-9.2.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ တစ်စံုတစ်ရာတိုက်ဆိုင်သွားရင်...
part 7.4
Start from the beginning
