12

139 20 5
                                    

12.BÖLÜM

"Yıldızlar çok güzel."

"Sen daha güzelsin."

Kıpkırmızı kesildim Soobin'in iltifatına karşı.Bu tavrı hâllerim hoşuna gittiğinden kızardığımı görünce devamını getirmeden duramıyordu.

"Gözlerin daha parlak tüm bu yıldızlardan."

"Sana bakarken sadece,sana özel."

"Gün gelir de ben yanında olmazsam..."

Sinirle lafını böldüm Soobin'in.Yanımdan uzakta olacağı düşüncesi çok yabancıydı bana.Bunu düşünme ihtimali bile sinir katsayımın artmasına yol açıyordu.

"Konuşma böyle Soobin!Sen hep olacaksın.Gitmek istiyorsan orası ayrı."

"Hayır, hayır.Gitmek ister miyim ben hiç senin yanından?Sadece kader bizi farklı yerlere savurursa yıldızlara bak olur mu?"

"Bakarım ama yanımda sen de olursun."

***

Soobin ile beraberliğimizin üzerinden bugün ile beraber tam bir hafta olmuştu artık.Yıllardır arayıp bulamadığım mutluluğu bu bir hafta içerisinde bulmuştum.Mutluluğu uzaklarda değil;Soobin'in gamzelerinde, ipek gibi saçlarında,parıldayan gözlerinde buluyordum.Tek bir günümüz ayrı geçmiyordu.Az kalmıştı dönmem için kalan süreye.Küreyi parladığı an patlatıp dönmeyi düşünüyorduk.

Aramızdaki yüzyıl farkına rağmen birbirimize hiç de yabancı değildik,diğerlerinin aksine.Pazara tek başıma yollamıyordu beni annem artık saygısız ve garip olduğumu söylediklerinden dolayı.
Tekrarlamak gerekirse,tek bir günümüz ayrı geçmiyordu.Mantıken bugün de beraber olacaktık.Dünden,okulda planlamıştık bugünü.Öyle 2022'deki gibi sevgilimle bir AVM'de, bir otobüs durağında, bir sinemada veya tiyatroda buluşamıyordum.Anca ya tepeye çıkıyor,ya nehir kenarına gidiyor ya da çeşitli eğlenceler ve yemekler yapılan bölgelere gidiyorduk.Soobin bugün için farklı bir planı olduğunu söylemişti.Evimden alacaktı beni.Elimdeki imkânlar ile güzelce hazırlanıp evi turlayarak, tırnaklarımı yiyerek onu bekledim.Kapı zilinin çalmasıyla koşa koşa kapıyı açtım ve beklediğim kişiyi, Soobin'i, görünce boynuna sarılıp "Hoşgeldin" dedim.Ayrıldıktan sonra elindeki bir çiçeği uzattı bana.

"Daha çok çiçek koparmak isterdim senin için ama çiçekleri koparmadan sevmek daha makbul geçer.Bu da feda oluversin sana."

"Kendin gelsen de yeter benim için, teşekkür ederim."

"Gidiyor muyuz?"

"Gidelim."

Evin kapısını kapatıp kolumu koluna sardım Soobin'in.Yine sarı bir kıyafet geçirmişti üzerine.Benim de farklı rengini giymeme rağmen hâlâ bilmiyordum üstümüzdeki bu geniş,ince kumaşlı geleneksel kıyafetin adını.Gerçi beynimi de bu bilgilerle dolduramazdım,ne işime yarayacaktı sanki?

"Nereye gidiyoruz?"

"Çok da yabancı bir yere değil ama beklemiyorsundur."

İlerledikçe tahmin edebiliyordum yoldan nereye gittiğimizi.Beomgyu ve Taehyun'un evine gidiyorduk tahminimce.Beni neden oraya durduk yere götürdüğünü anlamamıştım.İçimi büyük bir huzursuzluk kaplamıştı.

"Geldik, aynı yere."

Tahminim doğruydu.Dönüp dolaşıp geldiğimiz yer aynıydı.

Dream Sphere/YeonBin ✓Where stories live. Discover now