[𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤*]
[18.05.21]
SORUNSAL SERİSİ
🕊
Alt komşunuzun olduğunu bildiğiniz bir kişiden sizi sinir edecek bir mesaj alsaydınız? Sinirinizden onu bulmak isteyip üçüz olduklarını öğrenseydiniz ve 'benimle eğleniyor' düşüncesinin aslınsa...
Ellerimin koptuğunu hissediyorum. Sizin için değer 💓💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM: 45-TEŞEKKÜR EDERİM
"Senden nefret ediyorum Acar!" diye bağırdım tekrardan. Sinirle Acar'ın koluna vurup dolan gözlerimi elimin tersiyle sildim. Hıçkıra hıçkıra ağlamamak için zor duruyordu gözlerim. İç çeke çeke ağlamak, uyumak istiyordum. Bu yaşadıklarımızı unutmak istercesine.
"Ağlama artık." dedi dümdüz sesiyle aşık olduğum adam.
Gülmeyi kesip bana döndüğünde ben de ona döndüm. Buruk bir tebessüm vardı yüzünde. Acının tatlı tebessümü müydü bu hali?
"Öyle." dedi içimde ki ses.
"Çok bekledim." dedi titreyen sesiyle. "O kadar çok bekledim ki seni, her şeyi unutursam çok yazık olurdu. Yakışmazdı bize."
Yakışmazdı bize...
Başımı olumlu anlamda salladım, gözümden akan yaşa mani olamadım. Duygu seli yaşıyordum ve etkisinden ne zaman çıkardım bilmiyordum. Sabaha kadar ağlayabilirdim.
"Beni hatırlaman için saçma şeyler yaptım, biliyorum. Ama ne yapsaydım Duru? Senden nasıl vazgeçebilirdim?"
Yine bir şey demedim ve konuşmasını can kulağıyla dinledim. O konuştukça ben daha çok ağlıyordum. İlk defa sevildiğimi hissediyordum.
"O gün kaza geçirdiğini öğrendiğimde beynimden vurulmuşa döndüm. Ondan sonra sen her şeyi unuttun." dediğinde başımı hayır anlamında salladım deli gibi. Elimin tersiyle burnumu silip titreyen sesimle konuşmaya çalıştım.
"Unutmadım, bak her şeyi hatırlıyorum." dediğimde bana buruk bir tebessüm gönderdi ve elini elimin içine hapsetti. Bu bana iyi gelmişti. Kalbime, ruhuma iyi gelmişti. Unuttuğum her şeyi bir anda hatırlamış gibiydim. Biz çok beklemiştik... özellikle de o.
"Gitmeyeceksin değil mi?" Ağlıyordu, dışarıdan gaddar gözüken sinirli adam ağlıyordu. Gözleri kıpkırmızı olmuştu şu iki saniyede. Boğazım düğümlendi, yalpalandım. Konuşamadım ilk başta ama sonra gülümsedim.
"Sana söz veremem Acar ama bil ki gidersem kalbim seninle olacak."
Başını olumlu anlamda salladı ve göz yaşlarını elinin tersiyle sildi. Derin bir nefes aldı, göğsü hızlı inip kalkıyordu. Bakışları tavandaydı, robot gibiydi şu an.
"Bundan sonra nasıl olacak?" dedim sessizliği bozarak. O da bakışlarını tavandan çekip bana baktı. Sıratında hiçbir duygu yoktu, ne hissettiğini çözemiyordum.
Hissettikleri elinden alınmış gibiydi, duygularını bir anda yitirmiş gibi...
İçime bir his yayıldı, içime yayıldıkça kalbim sıkışıyordu. Boğazım, duyacağım şeyleri kestirmiş gibi önceden hazırlanmıştı. Bekledim, Acar'ın ağzından çıkacak olan sözleri bekledim.
