Бэлтгэгдэгч

Парт 16

Би: би өрөөндөө оръё доо

Тэхён: *ардаас тэврэх* би чамд маш их найдлага тавиад хүлээж байна аа

Би хариу хэлсэнгүй шууд л өрөөнөөс нь гарлаа. Тэхён сонбэ намайг ардаас тэврэх үед миний зүрх хурдан хурдан зохилсон байв. Би уртаас урт амьсгаа аваад өөрийнхөө өрөөнд орвол Нами гоймонгоо идээд дуусчихсан бололтой хэвтэнэ.

Би: чи гоймонгоо идээд дуусчихсан юм уу?

Нами: мхм *над руу харах* Эгчээ таны нүүр яагаад ингэж аймар улайчихсан юм *гайхах*

Би: улайчихсан байна уу? Сонин л юм даа. Улайх ёсгүй дээ

Нами: та өвдчихсөн юм уу? Эсвэл халууцсан юм уу?

Би: өвдөөгүй гэхээр халууцсан л байх. Нами эгч нь нэг юм гуйя

Нами: юу юм

Би: эгч дээ гоймон чанаад өг

Нами: тэгвэл та аягаа угаагаарай

Би: okay

Нами гоймонгоо чанаад эхэлж байтал Хэри нэлээн ууртай ороод ирлээ.

Би: Хэри юу болсон юм. Яагаад ийм ууртай байгаан

Хэри: та л мэдэхгүй байв гэж дээ гээд намайг түлчихлээ. Гэхдээ яагаад? Би Хэриг яасан гэж?

Нами: Хэри чи яагаад эгчийг түлхээд байгаан бэ? Эгч чамайг яасан гэж?

Хэри: чамд хамаагүй

Би: Хэри би чамайг яг яасан гэж?

Хэри: тантай ярих хүсэл алга гэж хэлээд өөрийгөө хөнжлөөрөө бүтээгээд хэвтчихлээ.

Нами: эгчээ та Хэриг яасан юм

Би: харин л дээ *толгойгоо маажих*

Нами надад гоймонгоо өглөө. Би ч дуугүй иднэ. Дараа нь орондоо орон унтлаа. Өглөө сэрүүлгэнд сэрээд харвал Хэри байсангүй. Намигаас асуухад 'мэдэхгүй' гэж хариуллаа.

~~~Өдөр бэлтгэлийн зааланд~~~

Нами: Хэри одоог хүртэл хариугүй юу?

Би: мхм, санаа зовж л байна. Менежерээс нь хүртэл асуусан гэхдээ хариу нь таалагдахгүй л байх

Нами: *санаа алдах*

Би: би нойл ороод ирье

Нами: хамт явъя

Бид хоёр нойл орохоор явж байтал Хусог ахтай таарлаа.

Нами: хөөх Ж-Хопэ байна. Сайн байна уу?

Хусог: сайн уу?

Би: *тоохгүй*

Хусог: Сүхи, түр уулзахгүй биз