First Love Never Dies

Chapter 5- Alumni Homecoming

A/N: Hi guys! Syempre, una sa lahat, SUPER DUPER SORRY SA SUPER DUPER ULTRA MEGA EXTREME LATE UPDATE. :( It's been a month ata nung huli kong UD dito :( Namiss ko mag UD ha, in fairness. Hahaha. Sorry tlaga kasi super busy talaga kami since nung January, pero ngayon, makakapag UD na ako ng madalas dahil puro practices nalang kami ng graduation! Yay! Gagraduate na ako! Wooo! *sabog conffeti* Anyway, thank you sa paghihintay ng UD. Sana basahin niyo parin siya. Mehehe. Actually, nung December ko pa 'to sinulat pero ngayong March ko lang siya na-type. Hihihi.

 

 

So eto na...enjoy reading, guys! :)

Kat's POV

Umuwi ako ng maaaga from work dahil gusto ko makita si Carl bago siya pumunta sa Homecoming. Excited na akong makita siya in suit, though nakita ko na siya dati wearing that, but I still want to see him. Ang gwapo kaya ng fiancé ko. Nag drive ako diretso sa kanila. Naabutan ko siya ng maliligo pa lang. 6 pm ang start and it's already 4:30 pm! Niyakap niya ako nang makita niya ako at naligo na.

"hi ate Kat!" bati skin ng little sister niya na si Ara.

"hi! How are you? Kamusta yung leadership training niyo?" umupo ako sa tabi niya habang hinihintay si Carl na maligo. Every summer kasi, may leadership training na ginaganap sa school nila para sa mga next year's club presidents. Since Ara is one of them, she needs to attend it everyday for 2 weeks.

"okay naman po, medyo stress lang lately dahil dun sa training." she sighed.

"balita ko may summer camp daw kayo ah? Na kwento skin ng kuya mo. Where and when is that?" she's 15, fourth year high school sa pasukan and sa middleton academy din siya nag aaral.

"it's next week and I'm not planning to go." Sabi niya na parang walang pakialam.

"why? Alam mo magkapatid talaga kayo in Carl. Parehas niyong ayaw umattend sa mga school events."

Nagkwentuhan lang kami hanggang sa matapos na maligo si Carl then tinawag niya ako sa room niya.

Pagpasok ko sa room niya, half naked siya! My gooooosshh!!! Naka boxer shorts lang siya! His milky white skin, my goodness!

Nagulat ako pagpasok ko kaya tinakpan ko kagad yung mata ko.

"tinatakpan mo pa para naman first time mo lang makita yung katawan ko." he laughed.

"e-ewan ko sayo! Magbihis ka na nga! Bakit ba kasi tinawag mo ko kaagad hindi ka pa pala tapos magbihis!" I said without removing my hands on my eyes.

He laughed again. "Kaya nga kita tinawag para tulungan ako magbihis e."

"What are you? A kid?" I said sarcastically.

"No. Your fiance." I blushed. Actually, I'm still not used in calling me his fiance. Kinikilig parin ako whenever he says that word. Bakit ba kasi hanggang sa pagbihis kailangan pakiligin ako?