Sunshine In The Dark

Chapter 8

Chapter 8

PAGKABABA ko ng hagdan sumalubong agad sa akin si lola na may ngiti sa mga mapupulang labi. It's mu first time seeing her like this, parang hindi na siya ang striktong Lola na nakilala ko.

"Oh my dear, come here, lets make some classic beef lasagna, Beefsteak, and what do you want?" She asked me pero umiling lang ako, wala na man na akong idadagdag.

"Bahala n po kayong pumili, La." ngiting sabi ko.

"Okay." she shrugged. "And Oh, I think I'm craving with some roasted vegetables with chicken. Let's go?" She smiled and hold me hand while walking to the kitchen.

"My dear?"

"Bakit po?" tanong ko habang kumukuha ng beef sa ref.

"I'm so sorry for what I've done, I hurt you so much, I judged you, yell at you, and for making you feel that you're unloved... I'm so sorry apo." puno ng sinseridad ang kanyang boses, hindi rin nakatakas sa aking mga mata ang isang butil ng luha na tumulo mula sa mga mata niyang puno ng hinanakit at pagsisisi.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit. It's my first time hugging her this tight. "La, okay lang po yun,sanay naman na po ako." lumayo ako ng kaunti at malungkot na ngumiti. "Magluto nalang po tayo, La." Okay na yun diba? Humingi naman na siya ng paumanhin.

"Apo—" I cut her off.

"La, 'wag po kayong mag-alala sanay na po ako, Okay lang po talaga ako, yung mga ginawa niyo po sa akin? Yun po yung mga bagay na dahilan kung bakit ako malakas at matatag ngayon." ngumiti ako pero may nahulog parin luha na kanina ko pa pinipigilan, ang sakit. " Ituloy na po natin? Gusto ko rin pong maranasan na makasama kayo sa pagluluto, eh. Matagal ko nang gustong-gustong gawin 'to. Palagi kong pinapangarap na makasama kayo kahit minsan lang,  sobra na kasi akong naiingit kay Eli, eh. You two are always having fun cooking and doing some interesring thing even though the doctor told to. Kaya La, kahit ngayon lang po maging masaya nalang tayo, 'wag po muna yang mga ganyang bagay, pwede po ba yun?" sabi ko habang patuloy na umaagos ang mainit na likido galing sa aking mga mata.

"Kung yan ang gusto mo apo." She smiled at me at wipped my tears. "Tahan na, magluto na tayo?"

"Salamat po." sabi ko at bumalik na sa pagkuhang beef, ang hirap kasing kunin, haist. "La, tawagin ko lang po si Kuya Dan sa labas." paalam ko, dahil ang hirap talagang kunin tsaka ang bigat.

"Sige apo, basta bilisan mo ha." sabi niya habang naghihiwa siya ng mga gulay.

If you were asking kung bakit wala ang mga maids namin, yun ay dahil pinag-pahinga muna sila ni lola.

Habang naglalakad palabas ng bahay nakita ko si Manamg Fely. "Hi po manang, san po kayo galing? Akal ko nagpapahinga po kayo? Nakita niyo po ba Kuya Dan?" sunod sunod na tanong ko.

"Hay nako bata ka, isa isa lang mahina ang kalaban." natatawang sagot niya. "Galing ako sa labas nagpahangin lang." ngumiti siya at tsaka tinuro ang labas. " Nandoon sa may gate nakikipag-tsismisan kay Arthuro."

"Ah..."

"Sige, punta kana, papasok na rin ako para magluto rin ng hapunan namin."

"Sige po maraming salamat." sabi ko bago patakbong tuluyang lumabas at totoo ngang nandoon siya. "K—" bago ko pa siya matawag may nakaagaw sa akin pansin.