Gece çekti kara örtüsünü üzerine,
Mateme büründü yine.
Hüzün dökülüyor semâ'dan yeryüzüne kâtre kâtre,
İşte, işte gökyüzü gözyaşlarıyla teselli ediyor sanki toprağı.
Hüzün bize yakışmaz diyor,
Ve gece sessizliğini yağmurun huzur sesiyle bozuyor.
Sele veriyor toprak tüm kederini.
Çiçek çiçek baharı müjdeliyor geceye.
Ve gülümsüyor gece toprağa,
Toprak yağmura.
Yağmur bahar'a.
#SümeyyeKöse
