Ey kevser-i âlâ.
Ey gönlüme devâ.
Rahmet sağanak, sağanak düşerken gözlerime.
Seni yazdı Rahman ömrümün en güzel sâifesine.
Ey nûr-u dilâra'm.
Ey nûr-u ayn'ım.
Tâ Kâlû Belâ'da sevdi bu gönül seni.
Adına bin yemin etti ölümüne.
Ey cennet çiçeğim,
Ey gönül bahçemin nâdide gülü.
İsmini söylemeye âr etti dilim.
Gönül lisânıyla hâsbihâl eyledim.
Harf, harf seni yazdım her cümlemde.
Satır, satır seni okudum tüm şiirlerde.
Ey kevser-i âlâ,
Ey gönlüme devâ.
Bin âh'ımda sensin.
Bin duâ'mda sen.
Yüreğime nakış, nakış işledim adını.
Sarı sandıklarda saklar gibi sakladım seni içimde.
Ey nûr-u dilâra'm.
Ey nûr-u ayn'ım.
Tâ mâvera'da sevdi bu gönül seni.
Ve duâ, duâ seni diledi Rahman'dan.
#SümeyyeKöse
