Sözün bittiği yerdeyim
Kelimelerim eksik
Satırları kafiyesiz şiirler diyarında esir kalbim
Dönülmez diyarlara göç etti
Gökyüzümdeki kuşlar
Unuttu suretim hayli zamandır
Tebessüm neydi
Sözümün bittiği yerdeyim
Duymaz oldum artık
Sahte yeminleri
Tutulmayan sözleri
Yerine getirilmeyen vaatleri
Sözün bittiği yerdeyim
Öğrendi kalbim artık
Kendi yarasını sarmayı
Öğrendi artık
Bir yarayı başka bir yarayla iyileştiremeyeceğini
Söz bitti
Dünde kaldı
Ne kadar düş kırıklığı varsa
Mazi artık
Ne kadar umut kırıntısı kaldıysa
#SümeyyeKöse
