Yağmur huzurdu;
Kalpteki hüznü dağıtırdı damlalarıyla,
Ama bilemediler, kaçtılar kuytu köşelere.
Kapattılar pencerelerini,
Hüzün çiçekleri ektiler saksılara.
Kurak topraklara çevirdiler kalplerini.
Yağmur huzurdu;
Kalpteki acıyı yıkardı katre katre,
Ama anlamadılar,
Yağmurun sırlı lisanını.
#SümeyyeKöse
